Kampania do Parlamentu Europejskiego nabiera rumieńców. Dokładniej mówiąc – nabiera patyny. Józef Piniorzarzucił Rafałowi Dutkiewiczowi zawłaszczanie historii Wrocławia. Chodzi o słynne 80 milionów złotych, które w 1980 roku dzięki brawurowej akcji kilku działaczy Solidarności uratowano przed przejęciem przez komunistyczne władze stanu wojennego.
W spocie reklamowym Dutkiewicz mówi, że czynu tego dokonał Stanisław Huskowski, kandydat PO w obecnych wyborach. Nie mówi, że Huskowski był jednym z uczestników akcji, ale wyłącznie jemu przypisuje jej przeprowadzenie. Jest to ewidentne nadużycie. Józef Pinior ma całkowitą rację stawiając te zarzuty, zwłaszcza że to on był pomysłodawcą i głównym wykonawcą całej operacji. Dodam, że to Józef Pinior i Piotr Bednarz zapłacili za to kilkuletnimi wyrokami więzienia, a Huskowski trafił na trzy miesiące do „internatu” w Grodkowie.
Rafał Dutkiewicz ma szczególne inklinacje do tworzenia takich opowieści o zdarzeniach, w których sam nie brał udziału, a sugeruje jednocześnie kluczową w nich własną rolę. Tak było już w wyborach samorządowych, kiedy popierał Ryszarda Terleckiego w jego staraniach o prezydenturę Krakowa. Mówił wtedy o wspólnej działalności w Studenckich Komitetach Solidarności, młodzieżowym ruchu opozycyjnym drugiej połowy lat 70. ubiegłego wieku. Rzecz w tym, że Terlecki rzeczywiście w SKS-ie krakowskim działał, a Dutkiewicza ani we wrocławskim, ani w żadnym innym SKS-ie nie było. Tak też i dzisiaj autorytatywnie wypowiada się o sprawie, którą zna wyłącznie z opowieści innych.
No i pytanie zasadnicze: co ma sprawa 80 milionów, zresztą w filmowej wersji, wspólnego z wyborami europejskimi? Może kandydat Platformy Obywatelskiej zostawiłby swój „zbowidowski” fragment życiorysu w domu, a wyborcom opowiedział o swoim programie politycznym na dziś i jutro. O ile taki posiada.
