Myślałem, że minister Ziobro przesadzał z konferencjami prasowymi, ale Ćwiąkalski bije wszelkie rekordy propagandy i pomówień. Konferencje prasowe co kilka godzin, zero ważenia słów, zero działania, nawet pozorowanego, jedynie prezentacja starannie dawkowanych niedomówień i sugestii antyopozycyjnych, które dziennikarze rozwijają w sobie właściwy, sensacyjny sposób.
Polska nagle stała się krajem totalitarnym, ciekawe, że żadne media tego nie dostrzegły. Mamy permanentne ataki władzy na politycznych przeciwników, litanię pomówień i zastraszania a przywódcy opozycji rząd grozi bez żadnych dowodów więzieniem, coś wam to przypomina? W Polsce zrobiło się zupełnie jak na Białorusi.
Ministerstwo sprawiedliwości powinno zmienić nazwę resortu na „Ministerstwo do walki z opozycją”. Wtedy nazwa będzie adekwatna do jego działań, a i krytykom odbierze to argument o wadliwym jego funkcjonowaniu, jako, że Ćwiąkalski będzie wtedy wzorcowo wykonywał swoją pracę – walczył z PiS’em, zgodnie z założeniami resortu.
Tusk widać czerpie wzorce prosto od Łukaszenki, przed kamerami "dobry wujek”, a jedyne działania, to zamordyzm i prześladowanie opozycji. Rząd określił wroga publicznego i wszystkie prorządowo-reżimowe media zgodnie go atakują. Państwo totalitarne pełną gębą.
No, ale po trosze rozumiem te działania PO. Trzeba jakoś ukryć swoją nieudolność, ignorancję i nieprzygotowanie do rządzenia. Gabinet cieni z PO podobno obradował dwa lata i miał gotowe setki projektów ustaw, a tu się okazało, że senat ma przymusowo wolne, gdyż rząd przedstawił przez 100 dni pracy parlamentu 8, słownie OSIEM ustaw do poprawek, a marszałek trzyma ustawy opozycji w szufladzie, więc senatorowie nie mają co robić. Takiego skandalicznego lenistwa i nieudolności rządzenia nie było w Polsce odkąd pamiętam. A premier zwiał do Włoch, gdyż strasznie się zmęczył rządzeniem, którego efektów nie widać, bądź leczy zbolałe kolana, po nieudanej klęczącej pielgrzymce do moskali.
Jak patrzę na rządy PO i konferencję prasowe jego członków, to nachalnie przypomina mi się pasujący do nich cytat z Folwarku Zwierzęcego Orwella:
„Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, potem znów na świnię i na człowieka, ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim.”
