Od wczoraj (czy przedwczoraj) na salonie trwa odsądzanie od czci i wiary Polakoczerwonego. Oczywiście, że te jego notki były mówiąc delikatnie co najmniej niesmaczne. Tyle tylko, że równie niesmaczne notki pojawiały się w wielkiej obfitości po śmierci Andrzeja Leppera, czy Sławomira Petelickiego. Były dokładnie takie same, jak notka Polakoczerwonego i jakoś nie wzbudziły powszechnego oburzenia tutejszych komentatorów. Raczej można powiedzieć, że ich autorzy spotkali się z powszechną aprobatą i zyskiwali wiernych kompanów do tańców na nie ostygłych jeszcze ciałach wyżej wymienionych.
Polakoczerwoni po prostu się nie zorientował. Nie zorientował się, że tutejsza wrażliwość jest bardzo wybiórcza i to co spotyka się tutaj z zachwytem jeśli chodzi o obce osoby, to samo wzbudza ostracyzm jeśli chodzi o kogoś znajomego tutejszej gawiedzi. Chciał chłopaczyna poprowadzić jeszcze jedno „blogerskie śledztwo” z przytupem, jakich tutaj na pęczki, a spotkała go taka niemiła niespodzianka.
