Wczoraj na antenie TVP1 mogliśmy oglądać debatę na tematy społeczne. Audycję prowadzili będący twarzą jedynki Krzysztof Ziemiec i ulubienica Prezydenta Komorowskiego, dawno niewidziana na wizji Barbara Czajkowska. Wśród uczestników widowiska wyróżniał się reprezentujący Ruch Palikota Robert Biedroń (to ten pan, który krzyczał do policjantów, żeby go tak mocno nie trzymali :P). Wyróżnił się nie ciętymi ripostami, błyskotliwymi uwagami, czy merytorycznym przygotowaniem lecz warcholstwem, nachalnym przerywaniem wypowiedzi innych dyskutantów i pretensjami do całego świata. Ja jestem Biedróń, jestem homo i wszyscy się ze mnie śmieją dlatego musicie mnie słuchać. Jego wypowiedzi nie niosły ze sobą żadnej spójnej koncepcji polityki społecznej i edukacyjnej, pełne były taniego populizmu. Zarzuty do wszystkich dookoła o to, że jest bezrobocie, młodzi wyjechali za chlebem do Zjednoczonego Królestwa i nie wszyscy lubią "homosiów" jak zwykł okreslać tę grupę Korwin - Mikke to nie jest szczyt erudycji. Sposób zachowania się tego pana w stosunku do reprezentantów innych obozów politycznych, brak znajomości zasad kultury dyskusji pokazuje, że ten gejowski aktywista nie zasługuje na mandat poselski i stawia w złym świetle cała inicjatywę Palikota (biznesmen z Lublina otaczając się takimi ludźmi nie daje sobie i swoim politycznym aspiracjom dobrego świadectwa).
Nie jestem przeciwny działalności organizacji gejowskich (choć nie uznaję większości ich postulatów za słuszne), są one wpisane w krajobraz demokracji. Reprezentant tej mniejszości seksualnej również powinien mieć prawo zasiadania w parlamencie i walki o prawa grupy, z której się wywodzi. Nie może się on jednak zachowywać publicznie jak rozkapryszone dziecko (chodzi o zachowania wczoraj w telewizyjnym studiu i podczas zatrzymania przez policję). Trzeba wiele wymagać od kandydatów do Sejmu i Senatu, nie tylko w kwestii kompetencji i wykształcenia, ale przede wszystkim umiejętności zachowania się w elementarnie poprawny sposób w różnych sytuacjach. Ponadto nie sądzę aby pan Biedroń, który skupia całą uwagę na sobie był w stanie zawalczyć skutecznie o interesy homoseksualistów. Oby ten "palikotowiec" nie dostał się do Sejmu, a nie daj Boże i do rządu.
Cała debata (pomijając ekscesy pana B.) nie zachwyciła. Nie wyniosłem z jej oglądania wielu konkretów. Tematyka debaty "Edukacja, rozwój, społeczeństwo" była zbyt szeroka. Dobrze wypadła zajmująca się sprawami społecznymi naukowo prof. Józefina Hrynkiewicz z PiS. Jednak sztywne ramy czasowe (2 minuty na wypowiedź w każdej rundzie) nie pozwoliły jej w pełni "rozwinąć skrzydeł". Chwaląc minister Fedak za reformę OFE pokazała, że jest niezależnym ekspertem a nie partyjnym funkcjonariuszem. Całkiem sprawnie poradziła sobie była minister edukacji Krystyna Łybacka z SLD. Nie zachwycił wyraźnie faworyzowany przez panią Czajkowską Michał Boni. Wypowiadał się w formie "zrobimy", a nie "zrobiliśmy". Co z tego, że pan minister opracował całkiem sensowne dokumenty programowe, np. "Polska 2030" skoro rząd prowadząc politykę nie bierze pod uwagę zamieszczonych tam analiz. Zupełnie z przypadku znaleźli się chyba w telewizjnym studiu reprezentanci PSL i PJN. Pan Dudziński plecie te same farmazony o podatku liniowym i dodatky 400zł na każde dziecko, choć ekonomiści nie zostawili na tych propozycjach "suchej nitki" (same propozycje są warte rozważenia ale nie da się ich wprowadzić w czasie kłopotów z budżetem).
Podczas programu zareklamowano ciekawą inicjatywę. Na stronie mamprawowiedziec.pl kandydaci na posłów i senatorów wypełniają obszerne ankiety. Warto sprawdzić tam "swoich" kandydatów.
