Oto 3 powody:
Po pierwsze – mam wrażenie, że część z nich w szkole miała zwolnienie z polskiego (podobnie jak dziś niektórzy załatwiają sobie zwolnienie z wuefu). Mimo to nie krępują się dopisywać koślawych zdań do tekstów tworzonych przez copywriterów. Ale to można im wybaczyć.
Po drugie – niektórzy wychodzą z założenia, że pozycja w Google to rzecz święta. Jakby nie wiedzieli, że dobry content (treść) zjada SEO na śniadanie. Ich zdaniem, wysoko wypozycjonowana strona wypełniona słowną sieczką to jest to, co internauci lubią najbardziej. To też mogę zrozumieć.
Po trzecie – zdarzają się seowcy, których można porównać do kelnera wchodzącego do restauracyjnej kuchni. Człowiek taki bierze tacę z wykwintnym daniem, po czym ukradkiem wyjmuje z kieszeni butelkę keczupu i doprawia wszystko grubą warstwą czerwonej mazi. Wrrr…
Przykład:
Wyobraźcie sobie, że Adam Mickiewicz napisał rewelacyjny tekst reklamowy dla litewskiego biura podróży. Tekst trafia do seowca, a ten poprawia go z finezją młota pneumatycznego. W ten sposób:
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie,
Ile cię trzeba cena za wczasy na Litwie, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Panno święta na Litwie gdzie spędzić, co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy dojazd
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powrót z Litwy autobusem cudem,
(Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do Wilna odległość do Twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad Niemnem pola namiotowe rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Na szczęście tacy seowcy to tylko margines.
Barwny i denerwujący, ale tylko margines 
