Chrystus Bieszczadzki.
Tarninowe ciernie
na skroni,
białobrzoze ręce,
a w dłoni
kij sękaty
przyjaciel wędrowca.
Wyruszyłeś na szlak
ze stajenki,
zatrzymałeś wśród
pagórków Łopienki,
Chrystusie Bieszczadzki.
Trudna droga
Cię czeka,
lecz wciąż idziesz,
szukając człowieka...
co się zgubił.
W.Kwinto-Koczan
