Moskiewski „koń trojański”.
„Koń trojański” we współczesnym świecie wirtualnych trojanów, może być konwojem humanitarnym i to bez oczywistego atrybutu - ukrytych żołnierzy. Zabijanie niewinnych ludzi na oczach zszokowanego świata będziebronią masowego wrażenia o wiele skuteczniejszą od batalionu złożonego z najbardziej wprawionych w bojach prorosyjskich czeczeńskich bojowników. Służby specjalne zarówno ukraińskie jak i zachodnie powinny chuchać i dmuchać, żeby nikt (kto choćby trochę mógł przypominać Ukraińca) nie zaatakował białych ciężarówek z czerwonym krzyżem. Jeśli dojdzie do ataku, bardzo łatwo będzie odwrócić obecny trend obwiniania Rosji o zestrzelenie malezyjskiego samolotu, co otworzy drogę do pacyfikacji Ukrainy za pomocą już klasycznych kolumn pancernych wspartych oddziałami powietrzno-szturmowymi i lotnictwem. A jeśli pomoc humanitarna bez przeszkód dotrze do potrzebujących to i tak wizerunkowo Rosja zyska.
Minister Sienkiewicz z niestosowną ironią powiedział, że ma nadzieję, iż sanitariuszki z rosyjskiego konwoju humanitarnego nie będą miały zbyt dużych bicepsów. Rubasznie zasugerował możliwość ostrzelania się dwóch konkurencyjnych konwojów moskiewskiego i kijowskiego (co na marginesie sugeruje ich podobieństwo). W moim odczuciu wszyscy w naszym kraju skupiają się na możliwym oszustwie i podmianie leków oraz żywności na broń i żołnierzy. Moskwa nie potrzebuje formować konwoju by pomóc separatystom. Granica jest nieszczelna i przepływa przez nią już wszystko czego rebelianci potrzebują. Co więcej po wpadce z samolotem malezyjskim Putin będzie ostrożny z przekazywaniem zaawansowanej technologii niezdyscyplinowanym grupom sabotażystów. Najlepiej dla Rosji byłoby wysłać absolutnie niewinny konwój humanitarny pod nadzorem międzynarodowych obserwatorów i doprowadzić do jego zaatakowania przez armię ukraińską. Trudność tego zadania polega na tym, że muszą sprowokować (czyt. sprokurować) atak wyglądający bezsprzecznie na przeprowadzony przez siły spod niebiesko-żółtej flagi. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że Ukraińcy wysłali na wschód nie tylko regularną armię, ale również Gwardię Narodową złożoną z członków sotni Prawego Sektora.
W ten sposób Kreml wygrałby opinię publiczną Zachodu, która jest jegooczkiem w głowie bo w demokracjach politycy robią to co przynosi im wzrost poparcia wyborczego. To prawda, że Zachód zdecydował się na ostre sankcje gospodarcze, ale dopiero w odpowiedzi na brak współpracy w wyjaśnieniu zestrzelenia samolotu pasażerskiego z obywatelami krajów zachodnich. Kreml nie przekazał winnych tej zbrodni. Jeśli dojdzie do masakry pokojowego transportu, UE i NATO znajdą wygodne wytłumaczenie bierności a niezależni eksperci poświadczą brutalność obu stron. Nie zapominajmy, że tylko w polskich mediach prawie nie zauważono ewakuacji blisko miliona mieszkańców wschodniej Ukrainy na wschód. Już samo wybranie kierunku ucieczki powinno wielu ekspertom udowodnić sympatię tych ludzi. Exodus setek tysięcy obywateli do sąsiada jasno wskazuje przed kim uciekają. Jeśli to robią pod wpływem rosyjskiej propagandy to możemy być jedynie pod wrażeniem jej skuteczności. Gdzież są dzisiaj analitycy, którzy kilka miesięcy wcześniej nazywali Rosję bezzębnym tygrysem i usypiali polską opinię publiczną? O naszych znawcach spraw międzynarodowych najlepiej świadczy fakt, że pierwszą osobą, która pisała o możliwości wojny domowej na Ukrainie był filozof Łagowski. Pewnie dla tego, że zamiast bełkotu o tym, że wojna jest w naszym świecie niemożliwa bo się nikomu nie opłaca etc. z uwagą czyta dzieła klasyków. Od czasów Homera ludzie rozpoczynali wojny „poronione” z punktu widzenia ekonomii. Niewielu spośród osobników z gatunku homo sapiens zabija w imię kalkulacji. W skali społecznej potrzebne są do tego emocje, w których nie liczy się rachunek zysków i strat. Uczucia konieczne do mordowania bliźnich zostały już rozbudzone. Na Wschodzie.
