Przed swoim ostatnim pobytem w szpitalu zacząłem pisać coś co w zamierzeniu miało być książką. Pisałem ją jak na siebie szybko. Miałem zamiar poprawiać później. Nie zdążyłem.
To co napisałem to zwykła fantastyka i nie należy szukać w niej sensu. Za błędy przepraszam, lecz nie będę już ich poprawiał. Należy jednak wziąć pewne rzeczy pod uwagę. Jak chociażby to, że to co piszę czasami może się różnić od wiedzy encyklopedycznej. Nie oznacza to jednak, że tak nie było. Nie będę już mówił o zdarzeniach sprzed tysięcy lat. Te współczesne, z naocznymi świadkami, też należy traktować z dystansem. Bo przecież uczestnicy widzieli tylko fragment i to często w wielkim stresie.
Chciałbym móc napisać: „I ja tam byłem…”. Niestety. Od razu można poznać, że to tylko fikcja.
