Na pytanie czym jest PJN najłatwiej odpowiedzieć: tym, czym były PO i PiS u swego zarania. Wzięliśmy z obu tych partii wszystko, co najlepsze i zostawiliśmy w tyle wszystko, co najgorsze. Kiedy obie partie powstawały w 2001 roku, były formacjami zmiany, pozytywnej rewolucji, chęci gwałtownej reformy i sprzeciwu wobec patologii życia społecznego. W ciągu dekady stały się opasłymi biurokracjami, zapewniającymi swoim funkcjonariuszom ciepłe posadki na koszt podatnika. Pogłębiają nieprawidłowości polskiej polityki, zamieniły swoich wyborców w stada nienawidzących się wilków, nie potrafią wyjść poza logikę wojny totalnej. Aż trudno uwierzyć, że kiedyś były ugrupowaniami, z którymi wiązano nadzieje na lepsze życie, na modernistyczny zryw, na dogonienie Europy.
Jesteśmy, jako PJN, dziedzicami rewolucji semantycznej i materialnej, która miała miejsce na początku lat 2000-sięcznych. Widzieliśmy szkaradę rządów komunistycznych i postkomunistycznych, widzieliśmy nieudolność rządów postsolidarnościowych . PO i PiS były naszymi partiami w latach 2001-2005. Jeszcze w wyborach 2005 roku miałem wątpliwości, na kogo oddać głos (podobnie jak większość moich znajomych). Potem zaczęła się wojna totalna, w której braliśmy udział (niektórzy bardziej, niektórzy mniej). Ale jako pierwsi mieliśmy odwagę powiedzieć „dosyć”!
Dzisiejsza partia Tuska i dzisiejsza partia Kaczyńskiego to już nie są PO i PiS z początku XXI wieku. Obie przeszły ewolucję od formacji szerokiego, społecznego ruchu na rzecz modernizacji, do formuły partii wodzowskiej, nakierowanej na upokorzenie przeciwnika politycznego. Liczba mordów politycznych dokonanych w PO jest porównywalna z liczbą defenestracji dokonywanych w PiS. Tusk i Kaczyński ukradli te partie, zmienili je i zawłaszczyli. PJN jest powrotem do tamtej Platformy i tamtego PiS.
