*Humanitaryzm
"Punkt drugi: wasz świat jest sparaliżowany przez zysk, a komunizm nie motywuje ludzi do wysiłków, do rozwijania się. Rodzicie się równi, jest to napisane w Biblii. Władza powinna sprawić, by ludzie rodzili się mniej więcej równi pod względem zamożności. Jest nie do przyjęcia to, że dzieci mało inteligentne mogą żyć w przepychu dzięki bogactwu nagromadzonemu przez ich przodków, podczas gdy geniusze umierają z głodu lub wykonują byle jakie ciężkie prace, by mieć źródło utrzymania, pozostawiając w ten sposób zajęcia, gdzie mogliby dokonać odkryć, dzięki którym skorzystałaby cała ludzkość.
Aby tego uniknąć, należy znieść własność prywatną, bez wprowadzania jednak komunizmu. Ten świat nie jest wasz, co jest także napisane w Biblii. Jesteście tu jedynie lokatorami. Tak więc, wszystkie dobra powinny być wynajmowane na czterdzieści dziewięć lat. To likwiduje niesprawiedliwość spadków.
Waszym dziedzictwem, i dziedzictwem waszych dzieci jest cały świat, jeśli potraficie go tak zorganizować, by był przyjemny.
Ta polityczna orientacja ludzkości nie jest komunizmem, ona troszczy się o przyszłość ludzkości, jeśli chcecie ją nazwać, nazwijcie ją Humanitaryzmem.
Weźmy przykład: mężczyzna skończył studia w wieku dwudziestu jeden lat i chce rozpocząć aktywne życie zawodowe, wybrał zawód i zarabia pieniądze. Jeśli chce mieć mieszkanie, podczas gdy jego rodzice jeszcze żyją, "kupuje" dom, w rzeczywistości wynajmuje dom lub apartament na czterdzieści dziewięć lat od państwa, które go zbudowało.
Jeśli to mieszkanie jest warte sto tysięcy franków, będzie spłacać tę sumę w miesięcznych ratach w ciągu czterdziestu dziewięciu lat.
W wieku siedemdziesięciu lat (21 +49) będzie miał spłacony dom i będzie mógł w nim mieszkać aż do śmierci nie płacąc niczego więcej. W dniu jego śmierci, mieszkanie wróci do państwa, które musi je pozostawić bezpłatnie dzieciom zmarłego, jeżeli jakieś miał.
Przypuśćmy że ma on jedno dziecko. Będzie ono posiadać bezpłatnie, przez całe życie mieszkanie swojego ojca. Z kolei w dniu jego śmierci, także jego dziecko będzie posiadać rodzinny dom i tak wiecznie.
Spadki powinny zostać w zupełności zniesione, z wyjątkiem domu rodzinnego. To nie przeszkadza, by zasługa każdego była wynagradzana.
Weźmy inny przykład.
Mężczyzna ma dwoje dzieci. Pierwsze jest bardzo pracowite, drugie jest leniwe. W wieku dwudziestu jeden lat decydują pójść swoją własną drogą.
Każde wynajmie dom wartości 100.000 franków. Pracowite zdobędzie pieniądze o wiele szybciej, niż leniwe. Będzie więc mogło wynająć dom dwa razy droższy od pierwszego, jeśli będzie je stać. Będzie nawet mogło wynajmować dwa domy, i używać któryś jako dom letni.
Jeśli jego oszczędności są znaczne, będzie samo mogło wybudować dom i wynająć go komuś na czterdzieści dziewięć lat. Lecz z chwilą jego śmierci wszystko wróci do wspólnoty oprócz domu rodzinnego, który pozostanie dla jego dzieci. W pewnym sensie, człowiek może dojść do bogactwa dla siebie, lecz nie dla swoich dzieci. Każdemu według jego własnych zasług.
To samo z przedsiębiorstwami handlowymi i przemysłowymi. Każdy, kto zakłada interes, jest jego użytkownikiem przez całe życie, i może go wynająć, ale nigdy na więcej niż czterdzieści dziewięć lat.
Także rolnicy swoje ziemie mogą wynająć w użytkowanie na czterdzieści dziewięć lat, potem wracają one do państwa, które będzie mogło ponownie je wynająć na czterdzieści dziewięć lat.
Syn także może je wynająć na czterdzieści dziewięć lat.
W ten sposób trzeba postępować ze wszystkimi dobrami, które są eksploatowane, i nic nie jest zmieniane jeśli chodzi o wartość rzeczy.
Akcje, złoto, przedsiębiorstwa, pieniądze w gotówce, nieruchomości, wszystko co ma wartość, należy do wspólnoty, ale może być wypożyczane na czterdzieści dziewięć lat przez tych, których na to stać dzięki swojej zasłudze i pracy.
Człowiek około czterdziestki, który zgromadził fortunę, będzie mógł wybudować gmachy i wynająć ich apartamenty na czterdzieści dziewięć lat i otrzymywać za to aż do śmierci pieniądze. Następnie pieniądze pochodzące z tego wynajmu powrócą do wspólnoty. Ten Humanitaryzm jest opisany w Biblii:
"Policzysz sobie siedem lat szabatowych, to jest siedem razy po siedem lat: czterdzieści dziewięć lat...
.. Kiedy więc będziecie sprzedawać coś bliźniemu albo kupować coś od bliźniego, nie wyrządzajcie krzywdy jeden drugiemu. Ale odpowiednio do liczby lat, które minęły od jubileuszu (50-ty rok), będziesz kupował od bliźniego, a on sprzeda tobie odpowiednio do liczby lat plonów.
Im więcej lat pozostaje do jubileuszu, tym większą cenę zapłacisz, im mniej lat pozostaje, tym mniejszą cenę zapłacisz, bo ilość plonów on ci sprzedaje...
... Nie wolno sprzedawać ziemi na zawsze, bo ziemia należy do mnie, a wy jesteście u mnie przybyszami i osadnikami." (Ks.Kapłańska XXV 8,14-16,23)
Jeśli geniusz będzie dopuszczony do władzy, zrozumie on użyteczność tych reform. Musicie także uczynić, by wszystkie narody Ziemi się zjednoczyły i utworzyły tylko jeden rząd".
(Rael "Przekaz dany mi przez przybyszów z kosmosu")
"Jeżeli coś wydaje się łatwe, jest trudne. Jeżeli coś wydaje się trudne, jest niewykonalne". (SynTalk)
