Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie jest monopartyjność czy też jakaś inna forma monowładztwa. Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie rozbudowany aparat bezpieczeństwa. Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie jest rozbudowany system represji. Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie jest propaganda. Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie jest kult jednostki. Podstawową cechą porządnego ustroju totalitarnego nie jest żadna z tych kategorii które jako pierwsze zapalają się jaskrawym światełkiem przed "oczyma duszy" gdy słyszymy słowo "totalitaryzm".
Podstawowa cecha porządnego ustroju totalitarnego tkwi właśnie w owym słowie "porządny". To właśnie porządek i świadomosć nienaruszalności tego porządku jest główną cechą prawdziwie doskonałego totalitaryzmu. W najwyższym stadium rozwoju świadomość ta jest zawoalowana w ten sposób, że staje się wręcz aksjomatem; naruszenie tego porządku staję się dla naruszajacego wydaje się czymś nieznośnym, przyczynkiem do autoalienacji. Wnioski nasuwają się więc same: żyjemy obecnie w najbardziej totalitarnym ustroju społecznym w dziejach świata.
Wygłoszona przeze mnie wyżej teza nie jest nawet elementarnie kontrowersyjna jeśli poświęcić jej minimum uwagi. W pędzie rozwoju społecznego doszliśmy (?) do absolutnego zaprzeczenia ideału będącego katalizatorem dla owego rozwoju, czyli wolności. Stworzyliśmy idealny system kontroli ogólnej składający się z setek tysięcy mini systemów autokontroli; najbardziej toksyczny system jaki można sobie wyobrazić, w którym każda jednostka przeprowadza destrukcję strichte indywidualnych cech swojej osobowości i zarazem pełni rolę strażnika nad otaczającąmi ją dookoła jednostkami dbając o to, by i one czyniły to samo. Nie jest to pozornie nic nowego (często taki porządek rzeczy określa się po prostu kulturą), jednak w czasach nam współczesnych przybrało to z pewnych powodów kolosalne rozmiary, nie spotykane dotąd w dziejach świata.
Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest brak elementarnych możliwości prawdziwego buntu przeciwko zastanemu porządkowi, co wynika z kolei z prostego faktu: rozmiaru wspólczesnego społeczeństwa i niemalże jego monokulturowości; mwiac prościej-jednostka nie mozę się zbuntować gdyż jest jedynie cząstką tłumu. Głos prawdziwe nowy, będący esencją indywidualności ginie w głosie popularnym, czyli ogólnym tumulcie. Głos tłumu zaś nigdy nie jest czymś nowym, lecz jedynie mniej lub bardziej ekstremistycznym odchyleniem od wyznaczonej już jakiś czas temu prostej, co ważne: zawsze posiadającym z nią przynajmniej jeden punkt wspólny.
Kilkukrotne nieodwzajemnione wołanie jednostki sprawia, iż zaczyna ona stosować wobec siebie autorepresję próbując znaleźć punkt styczny z prostą. Może to zrodzić dwa różnorakie efekty, jednakowo zgubne dla omawianego indywiduum: znalezienie punktu i dostosowanie się, a wieć zaniknięcie lub nie znalezienie punktu i niedostosowanie się, co prowadzi do alienacji. Ta zaś przybeira kolejne dwie formy: umiarkowaną, będącą wiecznym samopotępieniem i pozornym przystosowaniem się lub skrajną, któta prowadzi bądź do fizycznej autodestrukcji bądź do zdiagnozowania zaburzeń psychicznych i chirurgicznego wycięcia jednostki ze społeczeństwa. W żadnym wypadku jednak jednostka przy opresywności totalitarnego społeczeństwa nie ma możliwości wybicia się.
Oczywiście wiele jednostek nie przystających do prostej ma w społeczeńswie podobnych sobie, jednak umiejętna budowa systemu (przebiegagaca od urodzenia indoktrynizacja jednostki) sprawia, że jednostka indywidualna jest skrajnie nieufna i nosi w sobie ciągły strach przed napiętnowaniem, które zawsze jest boleśniejsze w kontaktach bilateralnych niż przez nie posiadający twarzy tłum. Taka budowa systemu prowadzi wieć do wyniszczenia w jednostce wszelkich form nadziei na skuteczność jej buntu, co z kolei skutkuje opisanymi wcześniej konsekwencjami.
Istnieją dwa podstawowe wnioski jakie mozemy wyciągnąc z tych rozważań:
A) wolność w czasach współczensnych jest jedynie martwym sloganem
B) współczesne społeczeństwo poprzez swoją hermetycznosć (totalitarność) jest pozbawione jakijkolwiek możliwości realnego rozwoju
Z tymi dwoma wnioskami pozostawiam was drodzy Salonowicze w oczekiwaniu na pytania lub prośby dotyczące rozwinięcia sformułowanych przeze mnie tez.
