Czy wymienieni w tytule autorzy lub którekolwiek z osób triumfujących dziś nad żalem wyrażanym przez politycznych oponentów, wytykając nieszczerość, pozorność i spóźnienie tych gestów, robią to tylko z zaślepienia czy jest w tym już jakaś zła wola?
Może się to szanownym autorom wydać nierealne, ale wśród oponentów opcji reprezentowanej przez zmarłego prezydenta i jego świtę trafiają się ludzie o prawidłowo ukształtowanej hierarchii wartości, w tym chrześcijanie... Ci oponenci potrafili pokpiwać z osobowościowych cech głowy państwa (jak choćby obrażanie się posunięte do zrywania znajomości), jej wpadek (Irasiad, Pereiro...) czy podporządkowania bratu ("Panie prezesie, melduję..."). Ale czym innym jest nawet najbardziej złośliwy przytyk w ogniu walki politycznej na "Polskę solidarną" i "liberalną" (to nie moje są słowa), a czym innym pochylenie się nad człowiekiem w momencie jego śmierci. Przecież to są zachowania na dramatycznie różnych szczeblach tego co ważne i nie!
Jest bardzo smutne, że otrzymując jak na dłoni świadectwo podzielania najbardziej podstawowego fragmentu wspólnych wartości przez dużą część społeczeństwa, próbuje się, zamiast to docenić, znaleźć w tym dziurę, fałsz, hipokryzję. I chyba tylko w celu samodowartościowania robi się kolejny teatr połajanek. Bo przecież skorzystać z prawa do zachowania milczenia to każdy głupi potrafi.
