Czy ludzie oglądali pterozaury? (dok.)

Alfred J. Palla

Czy ludzie oglądali pterozaury? (dok.)

Ziz

W dawnych legendach żydowskich czytamy o królu ptaków zwanym Ziz, [1] którego skrzydła były tak duże, że przesłaniały słońce, kiedy przelatywał nad ziemią. [2] Ptaki te były tak potężne, że potrafiły zabić człowieka. Ziz rządził w powietrzu, tak jak Behemot na lądzie, a Lewiatan w wodzie. [3] Księga Hioba podaje szczegółowy opis tych dinozaurów, ale o tym napiszę w kolejnych artykułach.

Apokryficzna księga Enocha także opisuje kolorowe latające gady, które miały ogony podobne do lwiego, a paszcze jak u krokodyla. [4] Robert Graves, znawca mitów, wywiódł słowo ziz od akadyjskiego sisanu (zizanu), sugerując związek z legendarnym ptakiem perskim saena oraz simurghiem z Baśni tysiąca i jednej nocy, „które potrafiły porywać słonie i nosorożce na pożywienie dla sowich młodych”. [5]

Czy mogło chodzić o latającego gada takiego jak pterozaur? Rozpiętość skrzydeł pterozaurów dochodziła do kilkunastu metrów, więcej niż myśliwca F-16! Przypominały bardziej samolot niż ptaka, nic dziwnego więc, że starogermańskie plemiona nazywały je widfloga, a żydowskie legendy opisywały jako ptaki o niezwykle dużych skrzydłach. [6] Pterozaury potrafiły, jak czytamy w perskich bajkach, porywać z ziemi w powietrze nawet duże zwierzęta.

Walka dinozaura z mamutem?

We Francji jest wiele jaskiń, których ściany pokrywają wyobrażenia zwierząt wykonane przez wczesnego człowieka. Na ścianie groty Bernifal, położonej 5 km od miasteczka Les Eyzies, znajduje się intrygująca scena walki między mamutem a czymś przypominającym dinozaura. Podobizny walczących zwierząt wyrzeźbiono w skale i podkolorowano czerwoną ochrą, która zlewa się z kolorem skały, dlatego rysunek trudno dojrzeć.

http://jackcuozzo.angelfire.com/images/confrontation_copy_2.jpg

Mamuty, podobne do wyobrażonego na ścianie groty Bernifal, można zobaczyć w wielu jaskiniach zamieszkałych przez wczesnego człowieka. Cechowały je mniejsze uszy niż u słonia afrykańskiego, a z przodu czaszki charakterystyczna narośl z tłuszczu.

Czy przeciwnikiem mamuta w tej scenie jest dinozaur? Na gada wskazuje oko z oczodołem skierowanym w dół, nozdrza ulokowane na końcu pyska jak u krokodyla, górna szczęka dłuższa od dolnej, brak długich zębów wystających poza paszczę, luźna skóra podgardla, dwie krótkie przednie kończyny z widocznym przedramieniem, z których lewa zakończona jest szponem, a prawa ma zapewne odłamaną końcówkę.

O jakiego dinozaura mogło chodzić? Walka z mamutem sugeruje, ze był mięsożerny, a jego krótkie przednie kończyny oraz pochylona do przodu sylwetka zdradza, że był dwunożny i pochodzi z rodziny teropodów, tak jak miedzy innymi tyranozaur. Czy człowiek, który wykonywał jego podobiznę, widział to zwierzę, czy znał je tylko z opowiadań albo wcześniejszych wyobrażeń? Tego nie wiemy, ale wizerunek z groty Bernifel potwierdza, że ludzie żyli kiedyś na ziemi razem z dinozaurami.

Zdjęcie malunku w grocie wykonał w latach 80. kreacjonistyczny badacz Jack Cuozzo. [7] Dotarł do wnętrza groty Bernifal po niemałych perypetiach, po czym musiał się salwować ucieczką przed stróżem z laską, który go ścigał przez pola. Już wtedy wejście do tej jaskini było zamknięte. W okolicy jest kilka podobnych grot, ale tylko tej nie można zwiedzać. Czy ma to związek ze sceną w środku?

Wyobrażenia dinozaurów lądowych oraz latających stoją w sprzeczność z teorią ewolucji, która zakłada ich wymarcie 65 mln lat przed pojawieniem się człowieka. Natomiast rysunki i rzeźby tych zwierząt zawierają detale dotyczące ich wyglądu i zachowania, które poznaliśmy dopiero dzięki odkryciom skamieniałości tych gadów. Świadczy to, że ludzie niegdyś współistnieli z dinozaurami, co zgadza się z relacją Pisma Świętego. [8]

(Znaki Czasu marzec 2010, s. 18-20.)