Ines Guevara skrobała drewnianą packą po teflonowej patelni. Osłonięta białą, bawełnianą koszulą sięgającą za biodra nuciła refren jakiegoś starego hitu Juanesa. Trzęsące dłonie stały na przeszkodzie we wzniesieniu się na kulinarny Olimp. Będzie jajecznica.
Popchnęła stopą zawadzające drzwi do sypialni i weszła do środka z tacą, na której stały talerze oraz filiżanki prawdziwej, kolumbijskiej kawy. Victor Sanchez przeciągnął się w łóżku leniwie. Przeszarżował z oceną własnej formy fizycznej. "Więcej akrobatyki sportowej w sali równa się mniej zakwasów w alkowie" - podsumował stan swych mięśni po całonocnych wygibasach, które, na życzenie obojga partnerów, znacznie wydłużyły rutynową operację Sancheza. Miejskie legendy głosiły o rzekomych rodzinnych koligacjach Ines z samym Che, ale Victor zawsze wsadzał te opowieści dziwnej treści między inne bajeczki wymyślone na użytek podniesienia morale w jednostkach guerilli. Po wspólnie spędzonej nocy zakiełkowały w nim wątpliwości, gdyż panna Guevara odznaczała się latynoską komunistyczną wytrwałością. Pragnęła się kochać dłużej niż Fidel Castro był w stanie wygłaszać orędzie do narodu. Podobno kto nie był socjalistą za młodu, ten na starość jest szują. Zadekowana przez Miguela Reyesa w apartamencie na Manhattanie Ines wiodła żywot zgoła kapitalistyczny, ale ideały wczesnych lat nigdy nie stały się jej obce. Dzięki koneksjom jej bogatych przyjaciół wprowadziła się w świat artystycznej nowojorskiej bohemy i została uznaną performerką a z czasem też publicystką magazynów tyleż niszowych, co prestiżowych, wyznających jedynie słuszną linię postępu. "Pióro jest silniejsze od miecza" - tłumaczyła przed sobą dezercję z pola walki. Rozanielonej twarzy silnego mężczyzny z jednodniowym zarostem też nie planowała stawiać oporu. Odstawiła tacę na podłogę. Dała się oczarować termoforowi ludzkiego ciała w klimatyzowanym pokoju. Victor spontanicznie pomógł jej uklęknąć na skraju łóżka, a następnie przełożyć nad nim smukłą nogę oraz usadowić się na jego podbrzuszu. Ines naciągnęła kołdrę na plecy i wtuliła się w nagą klatkę piersiową partnera. Cieszyli się wzajemnym ciepłem. On przebierał palcami wzdłuż jej niesfornie opadających na czoło kosmyków, a ona stymulowała językiem jego brodawki i składała pocałunki od szyi aż po pępek. Victor zawinął na swojej dłoni pęk jej włosów i szarpnął nieznacznie. Znaleźli się twarzą w twarz ze sobą. To była idealna pozycja do kreślenia palcem ósemek po ustach panny Guevary, nie wspominając o podglądaniu jej foremnych piersi wyzierających z niedopiętych guzików koszuli. Gdy przed momentem opuszczała krainę dekadencji, celem skoncentrowania się na zdobyciu materiałów do przyziemnej konsumpcji, nie założyła stanika. Skoro jednooki oblubieniec chciał się drażnić, ona nie miała nic przeciwko. Wyciągnęła do tyłu rękę, aż natknęła się na gumkę jego bokserek. Uniosła kokieteryjnie brwi do góry, akcentując znalezisko. Jego ciało naprężyło się w pogotowiu. Ines, jakby od niechcenia, wsunęła pod gumkę jeden z palców i przeciągała nim w obie strony. Gdyby mężczyzna potrafił doświadczyć orgazmu łechtaczkowego, Victor Sanchez właśnie by stał w jego obliczu. Nie umiał pohamować spiętrzającej się ekscytacji, więc jednocześnie zmienił pozycję z leżącej na siedzącą i przysiągnął partnerkę do siebie, by ich usta mogły się spotkać we francuskim pocałunku. Ines machinalnie rozpięła pozostałe guziki u swojej koszuli, a Victor zdarł okrycie z jej ramion. Ruchami miednicy sugerował przyjemności, które miały ich niebawem spotkać. Panna Guevara wprawnym gestem wydobyła z bokserek to, co najważniejsze i, po oparciu skarbów na sprężystej skórze swojego brzucha, zarzuciła Sanchezowi ramiona na szyję. Kolumbijczyk gładził plecy partnerki, nie mogąc co pewien czas oprzeć się pokusie sprezentowania jej drobnego klapsa. Victor Sanchez modlił się o nieograniczone ilości zadań takich, jak to.
Odcinek 1
Odcinek 48
Odcinek 50
