Nieustraszony pogromca humanistów Tichy zadał mi pytanie: Czy można przepisać "Pana Tadeusza" w haiku. Oczywiście zaraz sobie odpowiedział, że da się, ale po co?
Nie wiem, co matematyk chciał przez to powiedzieć, ale przypomniały mi się czasy studencko-nauczycielskie i moje ekwilibrystyczne próby poskromienia licealnych matematyków i zainteresowania ich literaturą...
Kiedy zadałam do domu narysowanie komiksu z "Ody do młodości", rysowali, a jakże, i całkiem chętnie, z sensem (znaczy:przeczytali:))), niektórzy naprawdę pięknie.Genialny Piotruś narysował jeden tylko obrazek - zawierający cały sens "Ody", i to było po prostu niesamowite.
I tak sobie teraz pomyślałam, że można zadać salonowym matematykom stworzenie dalszego ciągu strof, które wpisałam Tichemu w komentarzu - czyli... ponowne przeczytanie "Pana Tadeusza", bo to jednak ważny utwór jest.
Taki dialog z tekstem może być też świetnym ćwiczeniem w liczeniu...
W komentarzu u Tichego zaproponowałam strofę 5+7+5 - jest i rytmiczna, i dośc łatwa, no i nie trzeba przejmować się rymami. W haiku to wręcz nie wypada.
PAN TADEUSZ PRZEŁOŻONY NA HAIKU
Litwo Ojczyzno
Ty jesteś mi jak zdrowie
Które jak cenić
Wie ten kto stracił.
Piękność twą całą widzę
Dziś, kiedy tęsknię.
Panno, co bronisz
Częstochowskiego blasku,
Świeć w Ostrej Bramie!
Pod Twą opiekę
Oddany, ozdrowiałem
leżąc na marach.
Matki płaczącej
Dziecięciem wtedy byłem.
U świątyń progu
Za powrót życia
szedłem dziękować Bogu
podniósłszy oczy.
Nam też powrócić
Cudem swym na Ojczyzny
łono pozwolisz.
Na razie przenieś
Moją stęsknioną duszę
do łąk zielonych,
leśnych pagórków
rozciągnionych nad Niemna
błękitną smugą,
do pól złoconych
rozmaitością zboża,
żytem, pszenicą.
Piękność twą widzę
w bursztynowym świerzopie
w gryk śnieżnej bieli...
............
(Można kontynuwoać - zapraszam nie tylko matematyków:)))
