Nigdy nie przypuszczałem, że kiedykolwiek napiszę krytyczną notkę wobec Jarosława Kaczyńskiego. Prawie od zawsze, czyli kiedy powstało Porozumienie Centrum głosowałem i sympatyzowałem z Kaczyńskimi. Muszę przyznać, że Jarosław miał charyzmę, temperament, ostrość poglądów, które mi odpowiadały. Był dla mnie uosobieniem tego, o czym myślałem, w co wierzyłem i w jakiej Polsce chciałem żyć.
Czas jednak przejść do meritum. Wyrzucenie Ziobro, Kurskiego, Cymańskiego było poważnym błędem.Chronologia zdarzeń po wyborach, którą opisałem w ostatniej notce jasno pokazuje, że akcja była dokładnie przemyślana i zaplanowana. Jeden przykład – sugerowano, iż Ziobro chce przejąć przywództwo w PiS-ie. Jak żałosne i kłamliwe były to insynuacje pokazało głosowanie nad wyrzuceniem Ziobrystów. Powiedzmy sobie jasno, Ziobro nie miał najmniejszych szans aby przejąć władzę w PiS.
Skoro tak, to należy zadać fundamentalne pytanie, dlaczego Jarosław Kaczyński wyrzucił Zbigniewa Ziobro, gdy ten w żaden sposób mu nie zagrażał. Zapewne, osoby z otoczenia Prezesa miały w tym swój interes, ponieważ Ziobro stanowił dla nich poważną konkurencję, ale nie dla Kaczyńskiego.
Pamiętam grubiańską i bardzo upokarzającą dla Ziobro wypowiedź Kaczyńskiego, odnośnie nauki języków obcych. I teraźniejsze fakty, gdzie Kaczyński odmawia spotkania z Ziobro (wiceprezesowi) mimo jego prośby a nawet uniemożliwia mu zabranie głosu na sptkaniu klubu. Nie rozumiem takiego zachowania, ponieważ Ziobro był zawsze lojalny wobec Kaczyńskiego (proszę wskazać jeden przykład braku lojalności). Mało tego, był współzałożycielem PiS-u oraz najbardziej atakowanym po Kaczyńskim politykiem przez okrągłostołowe media. Podobnie Jacek Kurski, który np. tak świetnie przygotował Kaczyńskiego w wygranej drugiej debacie z Komorowskim.
Bardzo dziwna sytuacja, czyżby Pan Kaczyński się pogubił, a może po prostu zazdrość, małostkowość lub źli doradcy ? Nie wiem, naprawdę nie potrafię znaleźć racjonalnego wytłumaczenia. Już wcześniej miałem różne wątpliwości po wypowiedziach typu : „patriota Gierek czy wielcy Polacy Buzek i Lewandowski” ale tłumaczyłem sobie, że Kaczyńskiemu wolno więcej.
Jednak tym razem Kaczyński popełnił katastrofalny błąd, wyrzucając Ziobro, który nigdy nie kwestionował jego przywództwa. Żądanie wyciągnięcia wniosków, nie personalnych ale merytorycznych po kolejnej porażce PiS-u, było nie tylko racjonalne ale i konieczne. Niemądre jest rozwiązanie, w którym wyklucza się ludzi bardzo oddanych partii. Czekanie tylko na kryzys jest prostą drogą do następnej porażki. Konsekwencje tego, są łatwe do przewidzenia.
Ps. To jest pierwsza i ostatnia, krytyczna notka o Jarosławie Kaczyńskim.
