To było do przewidzenia. Prezydent Andrzej Duda wszczął procedurę ułaskawieniową wobec skazanych Mariusza Kamińskiego i Macieja Wąsika.
Działaniem tym prezydent Duda zaprzeczył wielokrotnie wypowiadanym przez siebie słowom czyli twierdzeniom, iż jego pierwsze uniewinnienie jest obowiązujące i nigdy nie zdecyduje się na ponowne ułaskawienie. Najbardziej zaskakujące są twierdzenia polityków bezpośrednio związanych z gabinetem prezydenta bliskich współpracowników prezydenta, iż to pierwsze ułaskawienie było zgodnie z prawem i drugie, wtórne ułaskawienie również jest zgodne z prawem. Niestety jest to wszystko dość upokarzające dla Prezydenta RP ponieważ nie dość, że musiał zmienić zdanie zarzekając się wcześniej, że nie będzie stosował ponownego ułaskawienia, ale również dlatego, że musi prosić prokuratora generalnego o jak najszybsze zwolnienie skazanych polityków PiS. Teraz wszystko zależy od dobrej woli Adama Bodnara.
Jeśli ktoś dokładnie śledził wypowiedź prezydenta przed kamerami w momencie, gdy prezydent wspominał o prokuratorze Adamie Bodnarze wyraźnie skrzywił się i dość lekceważąco wspomniał, że jeszcze niedawno Adam Bodnar był Rzecznikiem Praw Obywatelskich...podkreślił z przekąsem...obywatelskich.
Prezydent ogłaszając swoją decyzję przed kamerami tłumaczył się, iż decyzja ta została podjęta pod wpływem próśb żon obu skazanych polityków, które również wypowiedziały się przed kamerami dziękując Prezydentowi Dudzie za podjęcie takiej decyzji.
Prezydent przesłał do prokuratora generalnego Adama Bodnara wniosek o ułaskawienie dwóch skazanych oraz równocześnie wniosek o zwolnienie z odbywania kary do momentu zakończenia procedury ułaskawieniowej w ten sposób "więźniowie polityczni" przesiedzieli w politycznym więzieniu jeden dzień.
Chcę wtrącić tutaj jedno zdanie. Zarówno w Stanie Wojennym oraz już po jego zakończeniu osobiście bez wyroku przesiedziałem na policyjnych dołkach wielokrotnie więcej czasu niż nasi bohaterowie
