1 Sierpień
Pierwszy sierpień dzień krwawy
Powstał naród Warszawy
By stolicę uwolnić od zła.
I zatknęli na dachy, barykady i gmachy
Biało-czerwonych sztandarów jak las.
O jaka rozkosz się w sercu rozpina
Gdy Vis w ręku gra,
A MP nigdy się nie zacina
Wolna Warszawo ma.
Bo z krwi naszej powstanie Warszawa,
Aby wiecznie żyć,
Gdy naród raz chwyci za oręż
Musi wolnym być.
Trzeba obejść przez getto
Bo już Wolę zdobyto
I łunami czerwieni się noc.
Stare miasto już płonie
A nam mdleją już dłonie
Trzeba walczyć lecz nie mamy czym.
O jaka rozpacz się w sercu rozpina
Walczyć nie ma czym,
Pod czołg z butelką idzie dziewczyna
By zapłacić im.
Za zburzoną, kochaną Stolicę
I za zgliszcza te.
I za trupów dziś pełne ulice,
Za powstańczą krew.
Już Śródmieście się łamie,
Niemcy są w każdej bramie
I stawiają Polaków pod mur.
Słychać tylko salwy krótkie
Potem jęki cichutkie,
Tak to ginie warszawski nasz lud.
Tak to giną Warszawiacy, bohaterscy chłopacy,
Którzy Warszawę wolną chcieli mieć,
Pomocy nie przysłali, na łup wroga wydali
Zamiast wolności mamy dziś śmierć
O jaka rozpacz się w sercu rozpina
Walczyć nie ma czym,
Pod czołg z butelką idzie dziewczyna
By zapłacić im.
Za zburzoną, kochaną Stolicę
I za zgliszcza te.
I za trupów dziś pełne ulice
Za powstańczą krew.
Za zburzoną, kochaną Stolicę
I za zgliszcza te.
I za trupów dziś pełne ulice
Za powstańczą krew.
PW – Znak Polski Walczącej
