Co to jest Substancja? Czy jest, a jeżeli jest, to czym jest, a czym nie jest ?
W filozofii substancją jest niejednoznaczne, bliżej nieokreślone dotąd, lecz podstawowe pojęcie związane z bytem. Potocznie substancją nazywa się pakiet spraw, przedmiotów rzeczy, dotyczących jakiejś dziedziny, np. „substancja osiedlowa”. W fizyce oraz naukach z nią powiązanych substancję określa się jako „materię o niezerowej masie spoczynkowej”(tym tematem zajmę się w kolejnej notce). Jak widać substancja ma „wiele twarzy” ( postaci). Skoro jest, to musi z czegoś się brać.
Półprodukt z którego powstaje substancja to substrat substancji.
Substancja, podobnie jak i substrat, nie jest monolitem lecz ma budowę cząsteczkową i tworzy z swych cząsteczek strukturę. Przez to jest elastyczna, podzielna i łącząca się w różne figury, postaci. Cząsteczki elementarne substancji powstają na bazie cząsteczek fundamentalnych, czyli substratu, w samej rzeczy, z nich.
Minimalne cząsteczki substancji, tworzące jej strukturę, to cząsteczki elementarne tej substancji.
Struktura cząsteczkowa substancji, jak każda struktura cząsteczkowa podlega wszystkim prawom i zasadom występującym w dziesięciu klasycznych dziedzinach oświaty, w tym w fizyce, a także w mechanice.
Struktura substancji zmienia się na drodze ewolucji rozrasta, potężnieje, zwiększa objętość.
W początkowej fazie, w pierwszym stadium rozwoju ewolucyjnego, struktura substancji jest bardziej prymitywna niż w następnych fazach - etapach. Każdy kolejny charakterystyczny etap, to jeden, inny od pozostałych, świat. Tych etapów substancja przeszła dziesięć dlatego dziesięć jest substancjalnych światów. Obecnie, na naszych oczach, tworzą się dwa kolejne substancjalne światy. Można zatem uznać, że substancjalnych światów jest już dwanaście.
Wszystkie substancjalne światy tworzą jeden substancjalny wieloświat. Wieloświat to cała, całkowita substancja, czyli Wszystko. (Na temat wieloświata wypowiedziałem się tu: http://lubczasopismo.salon24.pl/wislawusbis.02-1vx/post/388650,wieloswiat).
Wszystko jest substancją powstałą z substratu substancji.
Poza substratem – Nicością oraz substancją Wszystkiego - wieloświata która jest Wszystkim, nigdzie nie występują i nigdy nie występowały, oraz nigdy występować nie będą inne tworzywa.
Substancja jest jedna i Wszystko jest z tej jednej substancji.
To jest doniosłe stwierdzenie niosące z sobą olbrzymie konsekwencje, np. takie, że wszyscy bogowie których ludzie znają, o których wiedzą, w których wierzą, byli substancjalni, czyli stworzeni z tego samego tworzywa, z tej samej "gliny" z której sworzeni jesteśmy my. Ponieważ całkowita substancja, wszystka substancja, jest fizyczna, to też znaczy, że wszyscy bogowie, bez wyjątku, podlegali prawom fizycznym, które są też, jak się okazuje prawami boskimi(skoro podlegali im bogowie). To też znaczy, że bogowie, jako substancjalni, poddani byli ewolucji, podlegali prawom ewolucji.
Kolejne zmiany substancji prowadzą do jej rozwoju, czyli większej kumulacji cząstek w tej samej jednostce objętości. Substancja im dalej jest na drodze ewolucji, tym ściśliwość cząstek elementarnych w jej jednej jednostce objętości staje się większa. Kumulacja wymaga coraz to lepszego zorganizowania cząsteczek elementarnych substancji, czyli powiązania ich z sobą na coraz to inne, lepsze, skuteczniejsze sposoby. Tak powstają coraz to różnorodniejsze struktury co objawia się w postaci coraz bardziej rozwiniętych, piękniejszych, złożonych światów wieloświata oraz złożoności ich poszczególnych wnętrz. Przypomnę, że najprymitywniejszym z nich jest Brak, a ostatnio najbardziej zorganizowanym, najlepiej rozwiniętym jest Człowieczeństwo( dotąd nazwałem ten świat, Ludzkość). Człowieczeństwo jest w trakcie tworzenia kolejnego świata, wirtualnego, który nazwałem Znick.
Ten proces, to jest cząsteczkowa droga ewolucji substancji od postaci najbardziej prymitywnej, do najbardziej złożonej. Im wyższy stan złożoności cząsteczek, tym stan substancji wyższy, tym substancja lepsza, „wyżej cywilizowana”, przydatniejsza. Struktura wysoko zorganizowana substancji jest korzystniejsza w dążeniu do celu do którego Wszystko zmierza, niż struktura prymitywna. A cel nadrzędny Wszystkiego, do którego wszystko zmierza jest nader patriotyczny:
Wszystko dąży do wiecznego trwania, maksymalnego rozwoju(rozrastania się w nieskończoność), oraz osiągania coraz to wyższej potęgi.
Cel prosty, jasny, konkretny. Cel Wszystkiego jest celem nadrzędnym każdej cząsteczki, każdej cząstki, rzeczy, postaci, natury, istoty, każdego człowieka, rodu, narodu, nacji i rasy, każdego jestestwa, istnienia, świata Wieloświata. Jednym słowem: Wszystkiego.
Ten patriotyczny cel Wszystkiego, Jego całej substancji jest "motorem", podstawą, wszelkiego postępu. Patriotyczne dążenie do celu całej substancji, wszelkiej substancji oraz jej postęp w tym dążeniu, nadaje wszelki sens całej substancji Wszystkiego, także sens istnienia człowieczeństwa, a w nim każdego człowieka.
N. Rz. Notka 84
