Całą demokrację ludzką, złożoną z ludzi, w sumie Ludzkość, ze względu na wspólne, choć rozłożone w czasie pochodzenie, łączy, obok tego pochodzenia, jeszcze jedno:
Jednem łączącym ludność, tworzącym z niej Ludzkość, jest prawo.
Ludzkość złożona z ludności, ze względu na swe pochodzenie, jest prawa. Jest prawa, ponieważ pochodzi z prawego stworzenia stwórcy. Cała demokracja ludzka, jest przez to pochodzenie, związana prawem, zobligowana prawem, jest prawem. „Jest prawem”, to znaczy, że ludność ma zakodowane w genach, w sobie, w kodzie genetycznym każdego luda(ludzia), prawo. Dlatego, ludzie są prawitami.
Prawici to taka część człowieczeństwa która pochodzi z prawego stworzenia stwórcy, zalicza się do ludzi, jest prawa, żyje zgodnie z prawem, stosuje prawo, przestrzega prawa, bez prawa nie potrafi, nie jest w stanie żyć.
Pomniejsze ludzkie demokracje które składają się na jedną maksymalną ludzką demokrację, Ludzkość, to są demokracje stworzone i powstałe na Ziemi wraz z prawem. To znaczy, że prawo zostało stworzone wraz z Ludzkością, a Ludzkość wraz z prawem. To też znaczy, że ludzkość prawa nie może się pozbyć, ani też prawo bez ludzkości nie może i nie będzie istnieć. Kto obserwuje życie publiczne i interesuje się polityką, ten wie i widzi jak „na psy” schodzi prawo, a wraz z nim, ludność III RP, szczególnie, pod wodzą obecnie nam panujących. Ma to swoje uzasadnienie w pochodzeniu obecnie nam panujących i związek z tym, że nie są oni prawitami.
Ludzkość i prawo, to jeden, żywy organizm. Prawo będzie tak długo istniało, jak długo istniała będzie Ludzkość, a Ludzkość będzie istniała tak długo, jak długo istniało będzie prawo.
To znaczy, że:
Każdy człowiek łamiący prawo, osłabiający prawo, niszczący prawo, degradujący prawo, psujący prawo, jest antyludzki: przyczynia się, świadomie lub nie, do cząstkowego, w ostateczności całkowitego, zabijania Ludzkości.
Z tego wniosek, że:
Żyjemy wśród morderców Ludzkości, ludności i ludzi, a najwiekszymi są ci, którzy stanowią "złe prawo", czyli władza i parlamentarzyści.
Naturą tego organizmu, czyli jego charakterem, charakterem Ludzkości, ludności i prawa, jest prawda. Ludzkość, jej prawo, oraz ich prawda, to triumwirat: to trzy w jednym, trójca nierozłączna, w odniesieniu do Ludzkości. To jak trójca św. odkryta przez Jezusa w odniesieniu do Boga. Prawo i prawda od zarania dziejów Ludzkości, od zawsze, w Ludzkości, z ludnością są. Są i razem z ludnością na całej Ziemi, niezależnie od czasu i miejsca stwarzania się poszczególnych demokracji ludzkich na Kuli Ziemskiej, występują.
Prawo i prawda są z Ludzkością od zarania dziejów i się razem rozwijają, lub, wraz z Ludzkością, zanikają.
Szczytem rozwoju prawa ludzkiego był szczyt rozwoju Cesarstwa Rzymskiego. Cesarstwo Rzymskie było typową ludzką, prawą, hierarchiczną demokracją. Do dzisiaj wiele kodeksów prawa opartych jest na prawie Rzymskim. Wtedy też, na najwyższym piedestale stała prawda; za uchybienie prawdzie można było, wtedy stracić język, a nawet głowę. Szczyt rozwoju ludzkiej demokracji opartej na prawie w postaci Cesarstwa Rzymskiego był jednocześnie szczytem dobrobytu ludzi. Był to okres na drodze ewolucji człowieczeństwa, w czasie którego Ludzkość panowała Światu człowieczemu, niepodzielnie.
Okres maksymalnego rozwoju prawa ludzkiego, był jednocześnie okresem prawdy na najwyższym poziomie i szczytem potęgi Ludzkości.
Rzymianie byli ludźmi, którzy panowali niepodzielnie w Człowieczeństwie, przez całe wieki. Ich poddanymi byli nawet żydzi – wybrańcy jednego boga (dziwne). Ten szczyt Rzymianie osiągnęli poprzez tworzenie i stosowanie prawa dzięki prawu. Od tamtego czasu, od szczytu rozwoju Cesarstwa Rzymskiego, następować zaczął upadek prawa a wraz z nim, tendencja spadkowa prawdy oraz całej demokracji ludzkiej. Nigdy i nigdzie już, po tym, prawo i prawda nie miały tak wielkiego znaczenia wśród ludzi i dla ludzi, w Człowieczeństwie; nigdy już i nigdzie prawo i prawda nie stały tak wysoko; nigdy już i nigdzie potem, prawa Ludzkość, samodzielnie i niepodzielnie nie panowała w świecie, nie rządziła światem człowieczym; nigdy już i nigdzie prawo i prawda nie miały takiej wysokiej pozycji wartości i ważności w człowieczeństwie, jak w Cesarstwie Rzymskim.
To stała tendencja spadkowa trwająca do dnia dzisiejszego. W jej wyniku upadło najpotężniejsze państwo ludzkie, Cesarstwo Rzymskie, które wyniosło na szczyt swej potęgi prawo oraz jego(prawa) prawe prawdy. Coś zachwiało Rzymskim Prawem, coś w tym Prawie Rzymskim, tym samym w Cesarstwie Rzymskim spowodowało ferment, coś zatrzymało prawdę. I w konsekwencji tego fermentu upadło Rzymskie Prawo a wraz z nim, Cesarstwo Rzymskie, ostoja ludzkiego prawa i dobrobytu. Prawda znalazła się w niepoważaniu.
Od upadku Cesarstwa Rzymskiego ( zgodnie z tą tendencją) następuje stałe, ciągłe, systematyczne zmniejszanie ilościowe, umysłowe i fizyczne Ludzkości, niszczenie i ograniczanie praw ludności i osłabianie znaczenia prawdy w świecie.
Co jest tego powodem ?
N. Rz. Notka 101
