Podział na to, co Jest oraz na to, co ISTNIEJE, to podział filozoficzny i najważniejszy z wielu podziałów jakie w ogóle występują. Z tego względu, to jest podział pierwszy.
Od ustalenia tego co Jest, a co nie Jest, a Istnieje, zależy klasyfikacja tego co jest i tego co istnieje . A to pozwala ustalić porządek, w chaosie Wszystkiego. To z kolei pozwala odpowiedzieć na wiele elementarnych pytań, na które oczekuje człowiek, człowieczeństwo. Odpowiedzi na wiele elementarnych pytań, nowy, szeroki zakres wiedzy, to asumpt do gwałtownego, umysłowego rozwoju człowieczeństwa. Następstwo rozwoju umysłowego, to gwałtowny rozwój kultury, nauki, techniki, materii całego świata materialnego, także Wieloświata, Wszystkiego. W ten sposób znajomość podziału Wszystkiego, poprzez świadomość Człowieczeństwa, wpływa na wyższy poziom rozwoju Wszystkiego. Dlatego dyskusja o tym co Jest i o tym co istnieje, dochodzenie tego, co jest, oraz tego, co istnieje, jest dyskusją bardzo ważną.
Niestety, z powodu ograniczonej świadomości, ciągłego niedorozwoju intelektualnego Ludzkości(w stosunku do tego który mógłby być) który jest wynikiem nauczania i działalności pasterzy "wiodących owieczki ku przepaści", poprzez cenzurę, wszechobecne zakłamanie, teoretyzowanie, tworzenie fikcji realności, utrzymywanie podwójnych standardów, dyskusja o tym co jest oraz o tym, co istnieje, czyli o podziale pierwszym Wszystkiego, toczy się w III RP, w Europie, w cywilizacji judeochrześcijańskiej, w bardzo ograniczonym szczątkowym zakresie.
Ogólnie są dwie szkoły odnoszące się do podziału na to co JEST oraz na to, co ISTNIEJE. Nazwałem je szkołami V oraz R. Obie szkoły są zgodne co do tego, że:
Wszystko to co jest, nie jest tym samym wszystkim, co istnieje.
Poza tym, między obu szkołami zachodzi asymetria w rozumieniu i definiowaniu tego co jest oraz tego, co istnieje.
Stanowisko szkoły R:
Zasadniczy podział na to co jest oraz to co istnieje, to podział między rzeczą a słowem, desygnatem a jego nazwą.
To podział poziomy, czyli taki który dzieli całość złożoną z jestestw i istnień, na dwie przestrzenie Układu Współrzędnego(UW): górną i dolną, które rozdziela oś X -S . Pod tą osią jest przestrzeń nazw, słów, informacji, czyli to, co wg tej szkoły istnieje a nie jest, a powyżej, desygnaty, rzeczy, czyli to, co wg tej szkoły, jest, a nie istnieje. W ten sposób szkoła R oddziela bezwzględnie i ostatecznie świat rzeczy, ciał, czyli przedmiotów, miotów i pomiotów realnych, od świata, Jej zdaniem, nieprzedmiotowego, niecielesnego, nienarodzonego, do którego zaliczają się, np. słowa, nazwy, informacje, myśli.
Szkoła R uznaje że to co jest, przestrzeń która zawiera w sobie rzeczy - desygnaty, jest stanem wyższym od Istnienia, przestrzeni która zawiera w sobie nazwy tych desygnatów, rzeczy, czyli znaki, słowa, informacje, myśli.
Podział na to co jest i to co istnieje, w wydaniu R, zależy od wielkości, tym samym widzialności, odczuwalności, dostępności, namacalności bytu, który odpowiednio wielki, staje się rzeczą realną. Odpowiednio wielki byt, osiągający wielkość realnej rzeczy, JEST, natomiast byt niewidzialny, lotny, nieuchwytny jak np. słowo, nie JEST, tylko ISTNIEJE.
Taki podział ze względu na różnicę wielkości bytów, na występowanie bytów w różnych skalach wielkości, to jest podział skalarny.
Komentarz:
Każdy świat Wieloświata, konkretnie dwunastoświata to inna skala wielkości, tym samym poszczególne cząsteczki każdego z tych światów,elementarne lub większe, to wielkości w innej skali. Dodatkowo, każdy z tych światów występuje w różnych skalach wielkości. W innej skali występuje słowo, a w innej skali drzewo; w innej skali znajduje się myśl, a w innej skali człowiek.
Myśli i słowa to są istoty żywe, jak człowiek czy drzewo, tylko pochodzą z innych światów i występują w innych skalach wielkości.
Z punktu widzenia Kosmosu, Kosmos jest światem realnym, Świat materialny jest mini a, świat myśli i słów, jest mikro. Z człowieczego punktu widzenia świat materialny jest światem realnym a Kosmos światem makro. Zatem podział ze względu na realność, lub nie, nie jest podziałem na to co istnieje, oraz to co jest.
Podział przez szkołę R, wszystkich bytów jedynie na dwa rodzaje, wg dwu skal , wobec takiej ich ilości, jest błędem. Jeśli Wszystko co Jest, wg R, dotyczy skali realnej, a Wszystko co istnieje, istnieje w skali mikro ( słowo, nazwa, myśl), to co ze skalą mini i makro? Najwyraźniej R nie rozróżnia innych światów i skal, stąd tworzy taki, a nie inny, zdaniem szkoły V błędny podział na to co jest i to, co istnieje.
Szkoła R , rozdzielając to co jest od tego co istnieje, w ten sposób, rozdziela osią X- S, np. słowo „dźwięk” od desygnatu, dźwięku słowa, „dźwięk”, bez świadomości do którego świata, lub do których z dwunastu światów one się zaliczają.
Szkoła R rozdzielając np. słowo „dźwięk” do przestrzeni istot, a dźwięk słyszalny jako drganie strun głosowych, do innej przestrzeni, jestestw, rozłącza nierozłączne, dzieli niepodzielne. Tego czynić nie można. To wbrew Wszystkiemu. Występuje tu problem, nie do rozwiązania który dyskwalifikuje całą logikę rozumowania i całą, opartą na niej filozofię.
Wnioski:
1. Podział na rzeczy - desygnaty i ich nazwy - słowa, nie jest podziałem pierwszym.
2. Podział skalarny, to jeden z wielu podziałów Wszystkiego. Jednak nie jest on podziałem na to co jest, oraz na to, co istnieje.
Stanowisko szkoły V:
1. Szkoła V, to co jest, nazywa jestestwem, a to co istnieje, istnieniem. Jestestwo maksymalne będzie pisane dużą literą, a jestestwa pomniejsze, w tym elementarne, które składają się na Jestestwo maksymalne, będzie pisane małą literą. Jestestwo maksymalne stanowi 50 % Wszystkiego (patrz rys. na wstępie). Analogicznie rzecz ma się z istnieniami, które składają się na Istnienie maksymalne, które także stanowi 50% Wszystkiego. Razem Jestestwo oraz Istnienie, to 100% Wszystkiego.
2. Podział Wszystkiego Jednego, na to co Jest i co Istnieje przebiega pionowo wzdłuż osi Y-Z Układu Współrzędnego. Jestestwo znajduje się po lewej, ujemnej stronie osi Y-Z w tym Układzie. Istnienie znajduje się po prawej, dodatniej stronie osi Y-Z. To znaczy, że Istnienie, jest pozytywne, dodatnie, silniejsze, od tego co jest. To co jest jest negatywne ujemne w stosunku do tego co istnieje. Obrazowo różnica między Jestestwem a Istnieniem jest różnicą porównywalną między cieniem postaci(jestestwem) a postacią(istnieniem) na tle której ten cień się uwidacznia.
4. Podział pierwszy, między Jestestwem a Istnieniem przebiega między rzeczami i ich nazwami (bytami) słabymi, nie posiadającymi znaczenia (jak cień, lub nic niewarte słowo) które przez to są jestestwami, a rzeczami i ich nazwami(bytami) silnymi, znacznymi, znaczącymi, które przez to są istnieniami.
5. Podział pierwszy Wszystkiego na to co jest oraz to co istnieje, to podział JAKOŚCIOWY, wartościowy, przymiotnikowy.
Podział jakościowy, to znaczy, że jakość, ważność, przydatność rzeczy, desygnatów, również ich nazw, słów, a także informacji, myśli i temu podobnych wartości, a nie wielkość(lub małość), widoczność, czy namacalność, decydują, czy dany desygnat, nazwa, informacja, myśl, rzecz, człowiek, naród, drzewo, larwa, masa, eter, materia, itp. znajduje się po stronie tego co jest, czy istnieje; czy należy do Jestestwa, czy Istnienia; czy jest po lewej, czy po prawej stronie osi Y-Z, w Układzie Współrzędnym.
Tylko przymioty człowieka, to, co sobą w Człowieczeństwie, w Wszystkim prezentuje, jak się zachowuje, jakie ma wpływy, siłę, znaczenie, rozum, świadomość, efekty jakie osiąga, decydują, czy należy do lewego, słabego, ujemnego Jestestwa, czy prawego, silnego Istnienia, a nie to, że wystepuje w realu.
6. Podział jakościowy, pierwszy Wszystkiego pozwala:
a) Zrozumieć, że Wszystko składa się z dwu równych symetrycznych części, przestrzeni i podzielone jest na pół.
b) Umiejscowić byt w którejś z części Wszystkiego
c) Określić jakość bytu ze względu na przynależność do danej przestrzeni
d) Ustalić gradację bytów pod względem ważności która wynika z jakości (ważność jest pochodną jakości)
e) Ustalić hierarchię bytów pod względem przydatności która wynika z jakości i ważności(przydatność jest funkcją ważności która jest pochodną jakości).
7. Granicę dzielącą Wszystko na dwie części, oddzielającą Jestestwo od Istnienia, dobro od zła, prawdę od fałszu, człowieka dobrego od złego, prawo od lewa, cząstkę naładowaną dodatnio od cząstki naładowanej ujemnie, liczbę od cyfry itd., itp..tworzą przymiotniki i przymioty, decydujące o jakości, ważności, przydatności.
8. Granica oddzielająca jestestwo od istnienia nie jest granicą bezwzględną, choć jest granicą stałą. Nie jest bezwzględną w tym sensie, że ten sam byt może jakiś czas znajdować się po stronie Jestestw, a za jakiś czas po stronie Istnień. Gdy będąc po stronie Jestestw nabierze tam siły, wartości, przydatności równoważnej sile, wartości, przydatności istnienia, to automatycznie opuszcza tamtą stronę i odnajduje się, także automatycznie, po stronie Istnień. Ale, przechodząc na stronę Istnień, jedno z istnień wyprzedza, pozostawia za sobą. Ono, będąc na granicy Jestestw i Istnień, wyprzedzone, automatycznie spada do obszaru Jestestwa z obszaru Istnienia. Cały czas zachowana jest równowaga między obszarem Jestestw a obszarem Istnień w Wszystkim. Wszystko, ilościowo, procentowo, nadal jest symetryczne. W ten sposób granica pozostaje na swoim miejscu, jest stała, choć zmieniło się i jestestwo i istnienie, w sumie, zmieniło się Wszystko, poprzez tę zamianę. Ale symetria Układu Współrzędnego nie załamała się: Oś Y – Z pozostaje na swoim miejscu.
Przykład1 :
Z tą zamianą to, jest tak, jak z biedakiem wygrywającym główną wygraną: biedak wygrywający główną nagrodę, automatycznie opuszcza przestrzeń gorszą, biedną i znajduje się, automatycznie, w przestrzeni lepszej, bogatej, istotniejszej( stąd, istniejącej). Ale, ten sam, były biedak, po wygraniu głównej wygranej, już bogacz, gdy roztrwoni wygraną, znowu zostaje biedakiem, czyli wraca do przestrzeni mało istotnej(stąd nie istniejącej),Jestestw, z przestrzeni Istnień. Jego miejsce wśród bogaczy zajmuje inne jestestwo, inny dotąd biedny byt, który w tym czasie uzyskał bogactwo większe od tego, które pozostało marnotrawnemu. W sumie, jestestwo = byt: (słabszy, gorszy, głupszy, biedniejszy, ciemniejszy, łatwiejszy, prymitywniejszy tu można wymienić wszystkie negatywne przymiotniki) od bytu, który przez to że nie jest negatywny, ma przymioty dodatnie, to jest, istnieniem. Tak samo, istnienie = byt: tyle, że przeciwny pod każdym względem i w każdej dziedzinie, bytowi – jestestwu. Istnienie charakteryzują wszystkie przymiotniki pozytywne.
Przykład 2:
Drzewo które znajduje się w Puszczy, z punktu widzenia bytu, jakim jest sadownik w III RP, jest jestestwem. Natomiast jabłoń w jego sadzie to dla niego Istnienie. Gdy ten sam sadownik sprzeda sad i pojedzie do Puszczy budować chatę, to konkretne drzewo z tej Puszczy, budulec na tę chatę, staje się względem niego, dla niego, Istnieniem, a jabłonka którą sprzedał wraz z sadem, staje się jestestwem.
Tak ten mechanizm podziału działa i taki to jest jakościowy podział wszystkiego na jakość gorszą, mniej przydatną(jestestwa) oraz na jakość lepszą, więcej znaczącą, bardziej przydatną, korzystniejszą(istnienia).
9. Wydaje się, że Istnienia dają większe prawdopodobieństwo trwania i rozwoju oraz potężnienia Wszystkiego, przez to, że są jakościowo lepsze, czyli dodatnie, silne, pozytywne, jaśniejsze, oświecone, twardsze, naładowane, itd., itp. Ale to złudne prawdopodobieństwo. I jestestwa i istnienia są niezbędne do trwania, rozwoju i potężnienia Wszystkiego. Inaczej nie byłoby porównania, równowagi, konkurencji, zdobywania, symetrii, stabilizacji, pary i wielu innych, rzeczy i spraw Wszystkiego, dzięki którym jest i istnieje, jaki jest i istnieje. Dlatego w Wszystkim znajduje się i dobro i zło, lewo i prawo, eter i masa, Jestestwo i Istnienie. To wszystko należy do Wszystkiego i to wszystko jest Wszystkiemu przydatne. Podział na jestestwa i istnienia daje wiedzę , co, jak i na ile jest bardziej przydatne, aby Wszystko mogło trwać w nieskończoność, rozrastać się w Niczym, potężnieć.
10. Podział pierwszy na jestestwa i istnienia oraz drugi, rodzajowy, na światy, w różnej skali, to nie cały podział Wszystkiego. Oprócz tego występuje trzeci podział dziedzinowy, czyli oświatowy (na dziedziny oświaty) oraz podział czwarty, ilościowy, inaczej cząsteczkowy( każda cząsteczka to ilość ).
Ta notka powstała po kilkakrotnej wymianie zdań z szkołą R. Dopiero teraz szkoła V odkryła, uświadomiła sobie, to jedno słowo – klucz, które oddziela Jestestwo Wszystkiego, czyli to co jest, od Istnienia Wszystkiego, czyli tego, co istnieje. Wcześniej tłumaczyła na różne sposoby, czym ta różnica jest, z czego wynika, jak ją sobie wyobrazić, ponieważ szkoła V rozumiała ten podział, doskonale, w detalach. Jednak nie znała ogólnej jednej zasady, jednego klucza do zamknięcia dyskusji o nim. Tym kluczem jest JAKOŚĆ jako funkcja PRZYDATNOŚCI do trwania, rozwoju i rozrastania się Wszystkiego, Jego wielu potęg, światów.
N. Rz. Notka 104.
