W filozofii, rozróżnienia które w naturalny i podstawowy sposób wskazuje jak dochodzi w nas do identyfikacji dobra, zatem do poznania czym ono jest, nie ma. Nie ma, ponieważ filozofia nie jest dziedziną, która dotyczy nas wprost, bezpośrednio, w całości, lecz jest dziedziną o szerszym zasięgu, zakresie. Filozofia jest dziedziną o bytach, opisującą byty, ich jestestwo oraz istnienie. Filozofia dotyczy nas o tyle, że jesteśmy tylko jednym z bytów, które ona ma w swym zakresie, ale nie największych, nie najważniejszych.
Dokładnie tak samo jest z teologią. To również nie jest dziedzina która wskazuje nam jak dochodzi w nas do identyfikacji Dobra, zatem do naturalnego poznania czym ono jest. A to dlatego, że teologia nie zajmuje się nami, osobami, naszymi postaciami, tylko bytem nad nami, nadrzędnym w stosunku do nas, Bogiem.
Dlatego, stwierdzenie, że w filozofii brakuje tego rozróżnienia, lub, oczekiwanie, że w filozofii takie rozróżnienie powinno wystąpić, świadczy o nie rozróżnianiu podstawowego naukowego podziału wszystkiego na dziedziny oświaty oraz faktu, że każda dziedzina oświaty, w tym filozofia zajmuje się innym światem wieloświata Wszystkiego, oraz innymi cząsteczkami tego Świata. One, i te światy i te cząsteczki są w różnych światach w innym stanie faktycznym.
Wydaje się nie rozumieć tego, autor notki pt. „Idea Dobra”, Marcin Kotasiński, który napisał:
„W filozofii brakuje tego rozróżnienia, które w bardzo podstawowy sposób, bo naturalny, wskazuje jak dochodzi w nas do identyfikacji Dobra, zatem do poznania czym ono jest.”
http://poznanie.salon24.pl/468746,idea-dobraRozróżnienie naszego dobra w filozofii?
Filozofia zajmuje się bytem, teologia bogiem a filologia, człowiekiem.
Idąc w dół w hierarchii dziedzin, ku początkowi, to biologia zajmuje się ciałem ożywionym, przyroda przedmiotem ożywionym, chemia związkami ciał fizycznych, fizyka ciałami fizycznymi, matematyka oceną działań, działaniami i modelowaniem ciał fizycznych; geometria, figurami ciał przedmiotów, bytów, a geneza, ich powstawaniem, czyli tworzeniem ich stanów, albo też tworzeniem ich, w stanie.
Człowieczeństwem zajmuje się Filologia: tym, co nas dotyczy, naszymi ludzkimi postaciami, rzeczywistymi i fikcyjnymi, rolami które gramy i funkcjami które wykonujemy. Filologia jest nauką o Człowieczeństwie: postaciach człowieczych, osobach ludzkich, językach narodowych, gramatyce, literaturze, kulturze . Co dzieje się w nas, informuje Psychologia.
To są dziedziny tego samego układu, lecz znajdujące się po jego dwu różnych stronach. I to one są odpowiedzialne, a nie filozofia za to jak i dlaczego rozróżniamy w nas dobro od zła, jak dochodzi do poznania dobra i zła i do poznania, czym ono w nas, oraz wobec nas, w stosunku do nas, jest.
W związku z powyższym istnieje rozróżnienie w nas dobra subiektywnego, czyli tego filologicznego i psychologicznego, od dobra obiektywnego, czyli tego poza filologicznego i poza psychologicznego, zewnętrznego, które nas dotyka i obchodzi.
To jest dobro związane z bytem maksymalnym, jednostkowym, czyli Wszystkim(filozofia), lub bytem dwoistym, Bogiem i szatanem(teologia) lub, z naszym ciałem(biologia) jako dobrem zintegrowanym z otaczającym nas środowiskiem, czyli z najbliższą nam, cząstką wszystkiego.
Reasumując:
1 Największym Dobrem z punktu widzenia człowieka, jest jego całkowita integracja z bytem maksymalnym, Wszystkim(filozofia). Ale do tego niezbędna jest świadomość Wszystkiego jako maksymalnego bytu i zrozumienie, że jest się Jego integralną cząsteczką i że od niego, będąc tą cząsteczką, się zależy, w nim się nie zginie, zawsze tą jego cząsteczką, tylko pod różnymi postaciami, się będzie. To jest pewność że, będąc tu i teraz, jest się, tu i teraz, we właściwym czasie i miejscu i że zawsze tu i teraz, niezależnie od okoliczności, się będzie we właściwym miejscu.
2 Nieco innym, mniejszym niż poprzednie Dobrem jest taka sama integracja lecz nie z Wszystkim, a z Bogiem (teologia). To już jest o stopień w hierarchii poczucia Dobra, niżej.
Tu już, oprócz dobrego Boga i Dobra które tu występuje, jest też element zła, czyli element szatana. Taka integracja nie jest w stu procentach dobra, ponieważ występuje element niepewności.
3 Trzecim dobrem które odczuwamy, które pozwala nam identyfikować Dobro jest samoświadomość, czyli obcowanie z samym sobą. Jeśli wiemy kim jesteśmy, po co jesteśmy, co robimy, skąd pochodzimy i dokąd dojdziemy, to także dochodzi, w nas, do spokoju, pewności, stateczności, identyfikowanych, z Dobrem.
4 Czwartym Dobrem które odczuwamy jest integracja z najbliższym, znanym i rozumianym otoczeniem: innym człowiekiem, okolicą , krajem, kontynentem, Ziemią, Układem Słonecznym, Kosmosem, Wszechświatem. To dobro wynika z poczucia odwiecznej, stałej, ciągłej wspólnoty.
5 Piątym dobrem jest integracja z pozostałymi dziedzinami oświaty: ciałem - biologią, przyrodą, chemią, fizyką, matematyką, geometrią. Świadomość że jest się stworzonym pośród nich, z nich , w nich i jest się jednym z nich, w nich, z nimi, w sposób naturalny, daje poczucie , Dobra.
N. Rz. Notka 112
