""A może by tak wzorem Wislawusa wyraźnie rozgraniczyć to pojęcie "negative" na minusowe i ujemne."" SMELIG 23308 | 08.03.2013 15:06, w notce „ujemne - to to, co się traci?" Tichy okruhy,
Moim wzorem, faktycznie, "negativ", to ujemne oraz minusowe. Ujemne jest to, co się odejmuje, np. materię od materii, masę od masy i w wyniku takiego odejmowania, materii od materii, pozostaje nadal materia, a masy od masy, nadal masa: ujemne jest to, co jest pomniejszeniem dodatniego. Dodatnie, pomniejszone ujemnym, nadal może być dodatnie, żadne, czyli zerowe, lub minusowe, np. pięć jabłek, odjąć dwa jabłka, pozostaje trzy jabłka: 5 - 2 = 3; pięć odjąć pięć pozostaje zero, nic: 5 - 5 = 0; pięć odjąć osiem, pozostaje minus trzy: 5 - 8 = - (-3)
W tym działaniu(5-2 =3), dodatniość, to pięć jabłek oraz trzy jabłka, a ujemność, to dwa ujęte jabłka. Trzy jabłka po odjęciu dwu ujemności (-2 jabłka), z pięciu dodatnich, nadal pozostają dodatniością, czyli wartością dodatnią. Jak widać, jabłka i te dodatnie i te ujemne(ujmowane), to materia i dodatnia i ujemna = odejmowana. Bo materia to realność i rzeczywistość, jak się okazuje dodatnia i ujemna.
Ale, teraz , jeśli z tych trzech materialnych jabłek odejmiemy pięć jabłek(3-5), to co my zrobimy? To od trzech materialnych odejmiemy trzy materialne i materii pozostaje nam zero : 3 -3 = 0
Ale od tego miejsca, oznaczonego jako zero, musimy odjąć jeszcze dwa jabłka, wszak działanie jakie mamy do wykonania wygląda tak: 3-5 = ? Dalszy ciąg tego działania od miejsca oznaczonego zero wygląda tak: 0 -2 = ?
Powie ktoś, od zera się nie odejmuje. Fakt. Ale my nie odejmujemy od zera, tylko od trzech jabłek, pięć jabłek! Zero pozostaje w tym działaniu obojętne, niewzruszone (wszak nie należy do wszystkiego). Ono tylko jest osią symetrii która informuje nas, że podczas działania 3-5 przekraczamy barierę świata materialnego, masywnego, rzeczywistego, realnego, oczywistego, odgraniczonego zerem, a wkraczamy w świat eteryczny, potencjalny, fikcyjny, duchowy, minusowy(-).
Wynik powyższego działania jest jeden i prosty do wyjaśnienia:
W wyniku pozostaje nam tylko ujemne dwa (-2) i to poniżej zera, w świecie minusowym (-), czyli, minus dwa: - ( -2). I to jest prawidłowy zapis cyfry minusowej. Natomiast cyfrę ujemną, nie minusową, zapisuje się, tak: -2
Między cyfrą minusową -(-2), a cyfrą ujemną -2 występuje kolosalna różnica. Cyfra minus dwa, jest cyfrą ujemną, stale znajdującą się poniżej zera w matematycznym układzie współrzędnym, a cyfra ujemna, minus dwa -2, zawsze w dodatnim, powyżej zera, obszarze działań matematyki.
Zatem:
Minus to, to, co ujemne i poniżej zera, co niematerialne, co nierealne, nierzeczywiste.
Takie są minusowe jabłka. Niematerialne, nierealne, nierzeczywiste, nieoczywiste, minusowe, jabłka, to jakie jabłka? To jabłka fikcyjne, potencjalne, duchowe, absurdalne, itp. Dlaczego tak się dzieje? Bo tak, z grubsza, dzieli się Wszystko.
Wszystko dzieli się na to co materialne, realne, rzeczywiste, oczywiste, dodatnie i ujemne, oraz na to co, fikcyjne, potencjalne, duchowe, absurdalne, minusowe. I jedne i drugie wartości w naszym świecie są i istnieją. A dokładnie, materialne, realne, rzeczywiste, oczywiste jabłka istnieją, a fikcyjne, potencjalne, duchowe, absurdalne, jabłka, SĄ !
Są, bo o nich mówimy, nimi w myślachsię dzielimy, wyobrażamy je sobie, mimo, że ich praktycznie nie dotkniemy, nie zważymy, choć są fizyczne, gdyż Wszystko, jest fizyczne. Nie zauważamy ich, gdyż ich natury, istoty, postaci nie pojmujemy, nie rozumiemy. Ale policzyć je (po części) umiemy, a nawet nimi rachować.
Odpowiadając na pytanie, "Czy ujemne, to to, co się traci" należy odpowiedzieć: Nie zawsze i nie do końca. To się nie traci. To odchodzi "w siną dal", zmienia się, przetwarza, ale pozostaje, nadal jest dodatnie, nadal istnieje, ma swoją energię, czas, siłę, nadal jest wartością. Chyba że przekroczy barierę zera. Wtedy przestaje być ujemne staje się minusowe.
Ale, wtedy też się tego nie traci. Minusowe ujemne, jest, bo jest fikcyjność, potencjalność, duchowość, absurdalność. To należy do Wszystkiego, a Wszystko nie tak łatwo traci swe cząsteczki. A traci, gdy one stają się na powrót nicością. Wszak Wszystko, z nicości się wywodzi.
N. Rz. Notka 128
