Przechodziłem wczoraj obok kawiarni i tak sobie pomyślałem, że opozycja w Polsce wygląda tak jakby siedziała cały czas w kawiarni, popijała sobie kafkę i w ogóle nie wychodziła na zewnątrz.
I tak mamy Jarosława Kaczyńskiego, który spakował teczkę z nazwą PiS i poleciał w kosmos na orbitę ,,Smoleńsk''. Owszem, za ciekawy element można byłoby uznać marsz z pochodniami, ale niekoniecznie w wykonaniu kogoś, wobec kogo większość wyborców przejawia nieufność (i nie ma się co dziwić po tylu zakłamaniach i manewrowaniu). Poza tym, Kaczyński zlatuje na chwilę z orbity 10-go każdego miesiąca pod szopkę pod pałacem prezydenckim. I tyle zasadniczo.
Drugą największą siłą opozycyjną jest Janusz Palikot. Nie nie doceniałbym jego, tym bardziej, że to wydają się być dopiero jego początki w polityce. Ale na zapalaniu kadzidełek w sejmowych kuluarach nie zdobędzie się ani większości, ani połowy głosów. Na samym pajacowaniu również.
Mamy także Zbigniew Ziobrę, co to wykańczał separatystów z PiS, a parę tygodni potem sam zrobił odłam. Do dziś niezbyt wiadomo czym się różni od Kaczyńskiego (nalotem na doktora G? nasyłaniem CBA na Leppera? Stosunkiem wobec generała Parulskiego?) oprócz tego, że młodszy i na codzień zawiadujący z Brukseli, a nie z Żoliborza. W konkursie poziomu nieufności może nie tak diametralnie jak Kaczyński, ale też nie próżnuje.
Jest również Leszek Miller co to skupia się na odzyskaniu SLD, w przerwach na spotkaniach z koniaczkiem z tym i owym starym druhem, czy innym politykiem. Były premier i jednocześnie dawny towarzysz - członek biura politycznego KC PZPR; nie ma to jak powrót starej gwardii. Wybitny lewicowiec (nawiązując skromnie do nazwy klubu), otrzymał m.in. nagrodę na gali Business Centre Club.
Mamy świetną opozycję w Polsce. Chyba Tusk nie mógłby sobie wymyśleć lepszej pod względem wolnej ręki i robienia co chcenia lub też laby. Tusk chyba powinien wręczyć jakąś nagrodę, premię ,,opozycjonistom'' za ich niestrudzone ,,opozycjonowanie''... zza kawiarnianych stołków.
