Pierwszy dzień we Wroclawiu, w Polsce i już się stało: nie było mojego portfelu! Jak to się wydarzyło, tego ja nie wiem, ale portfelu nie ma. A wraz z portfelem nie było pieniędzy, kart kredytowych, dowodu osobistego i prawa jazdy. Moze zgubiłam, może ktoś ukradł. Wszystko jedno! Z mojego polskiego doswiadczenia wiem, ze już go nie ma. Jeśli ktoś nie ukradł, to znalazł i schował. Przecież jestem w Polsce!
Wiec zaczęło się: Najpierw zadzwoniłam do Niemiec, żeby zablokować wszystkie karty kredytowe. Na szczęście jeszcze nikt nie odebrał czegoś z konta. Potem szybka jazda na policje żeby zgłosić ta stratę.
A na koniec - aby wypłakać się wśród swoich - do konsulatu niemieckiego.
Tam mnie proszono do poczekalni. Po krótkim czasie przyszła pracowniczka konsulatu i pytała mnie o moje dany osobowe. Potem oznajmiała mi, ze pol godziny temu Pan K. z Wrocławia chciał w konsulacie oddać mój portfel. Znalazł go na ulice. Ale niestety nie miał czasu załatwić wszystkich formalności. Dlatego zabrał znowu ten portfel ze sobą żeby później wracać ponownie. Pani już zadzwoniła do niego,. On jest już na drodze - zwolnił się ponownie z pracy żeby mi jak najszybciej go oddać.
Odzyskałam portfel i niczego nie brakowało!
Dla Pani Wiesława, która sadzi, ze powinnam to dopisać, dopisze: Żałuję mojej nieprawiedliwej opinii. Otrzymałam nauczkę, ze nie nalezy zbyt pochopnie posądzać ludzi.
I ma Pani racje.
