Psychiatria to świetne narzędzie na pozbycie się niewygodnej osoby, pozbawienie jej wolności, praw, majątku i zdrowia. I to w świetle obowiązującego prawa!
Często spotykam się z twierdzeniami, że lincze pomyłki w psychiatrii są tak częste jak w innych dziedzinach medycyny. Psychiatria ma jednak poważny problem.
Diagnoza psychiatryczna jest nie tylko względna, ale również nieweryfikowalna. W dodatku diagnozy psychiatryczne to tylko ustalenia umowne samych psychiatrów.
Dziwi fakt, że mimo to psychiatrzy mają tak duże przyzwolenie społeczne oraz zostali obdarzeni tak dużym zaufaniem przez sędziów i wymiar sprawiedliwości.
Jak spojrzymy na tą specyficzną dziedzinę „nauki”, jaką jest psychiatria to zauważymy, że nawet największe absurdy mające status „diagnozy medycznej” przechodzą bez żadnych przeszkód i oporów przez system sądownictwa w Polsce.
Jako społeczeństwo zbyt często dajemy wiarę takim „ekspertom” i zbyt często dajemy się nabrać …
Za przykład chciałbym przestawić pewien artykuł.
W przedstawionym artykule opisana została historia Henryka Onaka rolnika, który przez piętnaście lat uznawany był jako osoba chora psychicznie. Mimo że mężczyzna ten cierpiał na różne choroby somatyczne, stanowiące zagrożenie dla jego życia, psychiatrzy zabronili korzystać mu z pomocy lekarzy innych specjalności. Leczył się, więc ukradkiem.
Po piętnastu latach, upodlenia, przymusowego brania leków, wywozów do zakładu psychiatrycznego w asyście policji oraz niedoszłego cudem ubezwłasnowolnienia, lekarze uznali, że osoba ta jest i była zdrowa psychicznie!
Na dodatek lekarz, który uznał go za chorego do tej pory tak uważa. Psychiatrzy stwierdzili jednocześnie, że nie popełnili żadnego błędu w sztuce!
Szereg dyskryminujących ustaw, w tym ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, przyczyniająca do ogromu nadużyć i krzywd ludzkich, funkcjonuje do dziś bez żadnych zmian.
Zmiana ich jak np. wyeliminowanie instytucji ubezwłasnowolnienia, pozwoliłaby odebrać narzędzia tym, którzy posługują się tą podłą bronią.
