Czuję poważny niepokój. Zaledwie parę dni temu w notce "Tusk potwierdza: "Układ" istnieje" oskulati.salon24.pl/391534,tusk-potwierdza-uklad-istnieje zwróciłem uwagę na nadzwyczajną szczerość premiera Tuska, który oświadczył że dziennikarze realizują czyjeś zamówienie atakując wszystkimi siłami minister Muchę, gdy wszystko to przebiła wypowiedź wicepremiera Pawlaka który wygłosił niespodziewanie prawdę o systemie ubezpieczeń emerytalnych:
"Ja nie za bardzo wierzę w państwowe emerytury, staram się zabezpieczyć tę przyszłość właśnie i przez oszczędności, i przez dobre relacje z moimi dziećmi, bo liczę, że to będzie pewniejsze niż te liczne, chimeryczne państwowe rozwiązania".
Oto najwyższego szczebla polityk reprezentujący bez wątpienia lewą stronę sceny politycznej oświadcza że jeden z fundamentów lewicowej koncepcji państwa to bujda, pic na wodę i fotomontaż. Kto w to wierzy - ten frajer. Ale wicepremier Pawlak nie jest frajerem i prywatnie stawia na staromodne, prawicowe metody: zaskórniaki i pomoc dzieci na starość. Słowem: istne średniowiecze, które przecież porzuciliśmy już dawno z obrzydzeniem czy kupą śmiechu, bo na inny zgoła poziom rozwoju się wznieśliśmy.
No dobrze ale jak w świetle tego co zostało powiedziane wyglądają ci, którzy zawierzają nowoczesneym, "europejskim rozwiązaniom"? Przypomnijmy sobie na czym w istocie one polegają.
Państwo, zdybawszy obywatela niczym zbójnik na drodze zapowiada mu: odtąd przez kilkadziesiąt lat będziesz nam odpalał dolę, a my, gdy minie naznaczony czas, zaczniemy ci wypłacać tzw. emeryturę. Przy czym jak długo będziesz musiał płacić dolę ustalamy my, państwo znaczy, w zależności od tego czy akurat wydolimy, no i ile finalnie dostaniesz i czy w ogóle - też zależy jak nam tam wyjdzie. Ktoś kto wchodzi w taki układ i jest z niego zadowolony, czuje się "zabezpieczony", musi być kompletnym frajerem, to chyba jasne. Większośc jest oczywiście niezadowolona i wie w co została wrobiona ale pada ofiarą sterroryzowania przez zbójcę-państwo.
Nigdy jednak w tym procederze nie było aż takiej ostentacji jakiej świadkami jesteśmy teraz. Skąd ta nagła szczerość, zresztą, jak wspomniałem, nie tylko w tym temacie? Odrzucane są z zaskakująceym tempie kolejne pozory.
Co to może znaczyć?
