W ciągu ostatniego roku padło za dużo słów. Dlatego ja dziś tylko wklejam mój tekst sprzed roku. Powstał spontanicznie, nocą, na Twitterze, kiedy wszyscy wspominaliśmy. Dziś widzę, że wtedy powiedziałam wszystko, co w tej tragedii jest, było i będzie najważniejsze.
Jolanta Szymanek-Deresz witała mnie w styczniu na imprezie noworocznej SLD. Cała roześmiana. Zawsze taka była. Wiecznie młoda, piękna, energiczna, wysportowana.
Grzegorz Dolniak. Mój ulubiony, najulubieńszy poseł. Pracuś. Zawsze był w Sejmie, zawsze miał dla nas czas. Poza posiedzeniami siedział w kanciapce nad jakimiś papierami, wychodził do nas w sweterku, prosił, żeby "kamerować" powyżej szyi. Ileż się z nim nagadałam w kuluarach... O Zagłębiu, z którego pochodził, córce, która bardzo chce do Warszawy, a on nie rozumie czemu, bo przecież ta Warszawa nic ciekawego. Nie do wiary, że jego telefon już milczy.
Izabela Jaruga-Nowacka. Ostra kobitka lewicy. To ona przekazywała nam niusiki z zamkniętych dla dziennikarzy posiedzeń komisji etyki. Uśmiechnięta i ciągle młoda, nie wyglądała na swoje 60 lat. Zawsze miała śliczne naszyjniki...
Aleksandra Natalli-Świat. Poważna, rzadko się śmiała. Trochę się jej baliśmy na początku. Raz udało nam się ją naprawdę rozśmieszyć z posłem Cymańskim. Zawsze wiedziała, co powiedzieć, zawsze była świetnie przygotowana. Miała w głowie wszystkie ważne cyferki.
Grażyna Gęsicka. Przesympatyczna szefowa klubu PiS. Strasznie ją zamęczaliśmy często głupimi i deneweującymi pytaniami, ale nie narzekała. Niestraszne jej było żadne pytanie, czas dla nas też zawsze miała.
Jerzy Szmajdziński. Jeden z ulubieńców dziennikarzy. Maskotka stolika dziennikarskiego. Zawsze dowcipny, zawsze wiedział, co powiedzieć. Wczoraj miał 58. urodziny, stolik życzył mu sto lat.
Krystyna Bochenek, wicemarszałek Senatu. Wulkan energii. Spotykałam ją w barku senackim, gdzie połykała obiad w ciągu 3 minut, bo ciągle się spieszyła. W dzieciństwie słuchałam jej głosu w Radiu Katowice. I na dyktanda jeździłam. Kto teraz będzie organizował dyktanda?
Przemysław Gosiewski. Waleczny. Ostatnio był na wylocie, ale kombinował, walczył, chciał się jeszcze przydać.
Zbigniew Wassermann. Typowy krakus. Wolał rozmawiać z Gazetą.pl niż z nami, bo młody dziennikarz Gazety podzielał jego zainteresowanie specsłużbami. A że pojęcia o nich wielkiego nie miał, to poseł mu tłumaczył i tłumaczył...
Krzysztof Putra. Oj, niedostępny trochę. Pamiętam jak goniliśmy go, kiedy zgolił wąsy. Putra bez futra! - krzyczeli za nim wtedy.
Władysław Stasiak, szef kancelarii Lecha Kaczyńskiego. Też bywał w Sejmie. Rozsądny, łagodził spory. Prezydentura Kaczyńskiego zmieniła się za jego czasów.
Aleksander Szczygło, szef BBN. Nigdy z nim nie rozmawiałam. Zdziwiłam się, że jest taki niski. Rzadko już bywał w Sejmie, kiedy zaczęłam tam pracować.
Wiesław Woda, poseł PSL. Kojarzony z konferencji z Palikotem, bo był w Przyjaznym Państwie. Stanisławowi Żelichowskiemu, szefowi klubu PSL, głos się dziś łamał cały dzień. Poseł Woda chciał jechać do Katynia z powodów rodzinnych, Żelichowski odstąpił mu miejsce.
Sebastian Karpiniuk. Młody, taki młody! I taki dowcipny zawsze, czasem to aż za bardzo. Lubił show, kamery. Mówił nam dzień dobry pierwszy. Od 15 lat był z tą samą kobietą, ślub obiecywał jej ponoć "później"...
Maciej Płażyński. Dawniej marszałek, ostatnio trochę niewidoczny. Ale coś tam jeszcze planował, pewnie byśmy jeszcze o nim usłyszeli.
Stanisław Zając, senator PiS. Góral. Mocny człowiek.
Leszek Deptuła, też PSL-owiec, z Podkarpacia.
Marii Kaczyńskiej nigdy nie poznałam. Znajomi z warszawki często mi mówili, że to wspaniała kobieta i że to ona powinna zostać prezydentem po Lechu.
Nie zdążyłam też niestety poznać posła Arkadiusza Rybickiego.
Lech Kaczyński parę razy "przeszedł po mnie BOR-em" w Sejmie... Nie lubił dziennikarzy, ale miał swoje powody. Nie był pajacem medialnym. Nie musiał.
Nie wiem, jak to będzie bez nich wszystkich. Sejm opustoszał, opustoszała Polska.
