Kryzys to taki czas, w którym uwidocznia się mechanizm okradania społeczeństwa przez elity – głównie chodzi o tą elitę finansową ale ponieważ jest ona najbardziej wpływowa i ma na swych usługach innych przedstawicieli elit, możemy uznać, że wszyscy jadą na tym samym wózku i broniąc części bronią interesu całości.
Od kilku miesięcy jesteśmy świadkami koncertu życzeń elit finansowych wobec polityków unie europejskiej. Wywierają oni presję na politykach by ci dokonali zmian by ratować europejskie banki.
Oczywiści nie nazywa się tego wprost ratowanie banków ale przedstawia się dramatyczne wizje, straszy wojną i niepokojami wołając o ratunek dla Unii Europejskiej. Jednocześnie jednak żąda się lekarstw dobrych nie dla rzekomo ratowanej UE ale dla elit. Lekarstw które maja ukryć błędne i nieodpowiedzialne decyzje elit, prowadzących do upadku instytucje przez nie kierowane.
Przyjrzyjmy się bliżej lekarstwom
ECB – czyli dodruk pieniądza. W bilansach banków są duże pozycje na obligacjach bankrutujących krajów. Odpisy na stracone inwestycje w obligacje zagrażają istnieniu tych instytucji. Nie chodzi o brak rentowności ale o brak płynności.
Nieodpowiedzialni bankierzy doprowadzi swoje banki do bankructwa. Oczywiste więc jest, że straty powinni ponieść właśnie oni i akcjonariusze banków. Dodruk spowoduje jednak utratę wartości pieniądza a więc straty rozłożą się na wszystkich posiadaczy drukowanej waluty.
Stracą wszyscy, jednym spadnie realna płaca, wzrośnie koszt utrzymania, innym wzrośnie koszt kredytu a najwięcej stracą ci przezorni którzy posiadają oszczędności.
Do tej pory ECB kupował obligacje PIGS dokonując jednocześnie sterylizacji – czyli kupował obligacje PIGS za pieniądze uzyskane z emisji bonów oferowanych bankom – to uczciwsze rozwiązanie choć też nie do końca bowiem w dłuższym terminie (po bankructwie emitenta PIGS) i tak zakończy się dodrukiem pustego pieniądza, EBC zostanie z bezwartościowymi papierami PIGS i ze zobowiązaniem wobec banków.
EFSF – to metoda przejęcia długów od banków poprzez budżety państwowe. Banki redukują swoją ekspozycję w trefnych papierach a kupują je od nich państwa – czyli podatnicy.
Euroobligacje – To jest też test na solidarność Unii i wiarygodność nowych traktatów i planów oszczędnościowych. Wspólne obligacje dla krajów południa to szalupa ratunkowa obniżająca koszt finansowania długu. To jest metoda na dalsze trwanie i dalsze zadłużanie się pod warunkiem, że kraje południa wprowadzą i wykonają wiarygodne plany oszczędnościowe. Jeśli nie wprowadzą planów zatopią całą Unię z krajami o ratingu AAA włącznie.
To, że głównym oponentem tego rozwiązania są Niemcy, źle świadczy o ich myśleniu w kategoriach wspólnoty. Opcje są dwie, albo nie wierzą w skuteczne oszczędności PIGS albo nie chcą zmian i dalszej integracji ich kosztem. Oznacza to, że chcą uzyskać kontrolę nad innymi krajami nie dając nic w zamian. Potwierdzałoby to tezy opisane w poprzednich notkach na ten temat.
