Po przejrzeniu szeregu etruskich napisów, których tłumaczenia jeszcze nie publikowałem, doszedłem do wniosku, że 5 znak odpowiada spółgłosce „dzi”
Znak 8 jest nie w pełni rozpoznaną literą odpowiadającą etruskiej literze „U”
Znak 14 jest zapewne archaiczną formą litery „R”. Jeśli spojrzeć na ten znak pod tym kątem, to rozpoznamy w nim rzeczywiście wszystkie elementy łacińskiej litery „R”.
Ostatni znak wygląda na nasze „K”. W tym przypadku jest to jednak mało prawdopodobne, ponieważ napis na kraterze nie jest zaszyfrowany, a poza tym Celtowie byli zbyt oddaleni od wpływów kultury greckiej czy łacińskiej, aby używać takiej właśnie formy litery „K”
Wydaje się więc, że i w tym przypadku autor rysunku, albo niedokładnie odrysował wygląd tej litery, albo też piszący napisał ją niedokładnie. Ta druga możliwość jest bardziej prawdopodobna i mamy tu do czynienia z dość typową literą „A”
Teraz po wstawieniu właściwych znaków
możemy ten napis już bez specjalnych problemowy zinterpretować
Stosując polski alfabet, zapiszemy go jako:
„KUT ŻDZI A BUDESZ IHRIA”
Już na pierwszy rzut oka zauważymy podobieństwo do wschodnich dialektów języka słowiańskiego. To podobieństwo jest silniejsze niż np. w języku etruskim, który związany jest najsilniej z grupą dialektów bałkańskich, następnie dialektów lechickich, a dopiero na samym końcu z dialektami rusińskimi.
W naszym przypadku wpływ dialektów rusińskich jest nie do przeoczenia i tam musimy szukać potrzebnego nam słownictwa.
Pierwsze słowo to „KUT”. Najbardziej przypomina ono słowo „куда – kuda” czyli po polsku „gdzie”.
Wymiana litery „д” na „т” wynika z tego, że w tym przypadku słowo to odnosi się nie do określenia przestrzeni, ale czasu. Podobny przykład mamy też w języku polskim w wyrazach „póki” i „póty”.
Kolejny wyraz „ŻDZI” jest trybem rozkazującym rosyjskiego czasownika „ждать” oznaczającego po polsku „czekać”.
Litera „A” pełni w tym zdaniu rolę naszego spójnika „aż”.
Słowo „BUDESZ” jest jednoznacznie rozpoznawalne jako rosyjskie „будешь” oznaczające po polsku „będziesz”.
Słowo „IHRIA” ma duże podobieństwo do rosyjskiego słowa „хранить”. Również w polskim znajdziemy odpowiednik w formie słowa „ochronić”.
Jak widzimy przedrostek „O” występował u Celtów w formie litery „I”.
Ta różnica nie była przypadkowa i wynikała z nadania temu wyrazowi znaczenia „przetrwać”, „ożyć” lub „zmartwychwstać”
W takim układzie nie pozostaje nam nic innego, jak podanie ostatecznej formy tego tłumaczenia i ta będzie brzmiała:
„Póty czekaj aż zmartwychwstaniesz”
To tłumaczenie ma oczywiście niesamowicie duże znaczenie i to z wielu względów.
Jeśli chodzi o aspekt filozoficzny i religijny, potwierdza ono to, że system wierzeń starożytnych Słowian odpowiadał w pełni tym zasadom, jakie znamy z religii żydowskiej i chrześcijańskiej. Potwierdza to jeszcze raz, że elementy te przywędrowały na Bliski Wschód wraz z ekspansją Słowian pod koniec epoki brązu.
http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2016/08/czy-polacy-sa-przodkami-zydow-jarowit.html
To zdanie jest również kluczem do zrozumienia tego, co oznacza tak naprawdę słowo „Arianie”. Użycie w zdaniu słowa „IHRIA” dla określenia procesu zmartwychwstania jest właśnie tą odpowiedzią.
„Aria” „Arianie” „Irianie” to określenie tych ludów, które wierzyły w zmartwychwstanie po śmierci. I ta koncepcja religijna ukształtowała się po raz pierwszy właśnie u Słowian.
Innym aspektem jest to, że odczytany język jest zdecydowanie podobny lub nawet identyczny do dialektów rusińskich i potwierdza w ten sposób tezę o scytyjskim pochodzeniu Celtów. Wskazuje to też na to, że Rosjanie, Ukraińcy i Białorusini, przynajmniej językowo, są bezpośrednimi potomkami Scytów i że ich dialekty zachowały się prawie że niezmienione od tysięcy lat. Dopiero w ostatnich stuleciach powtarzające się „reformy” językowe i religijne oddalają coraz bardziej Rosjan od ich wspólnej słowiańskiej spuścizny.
Również jeśli chodzi o samych Celtów, to trzeba ich po prostu włączyć ściśle do rodziny narodów słowiańskich i uznać obowiązujące teorie za fałszywe.
Coraz wyraźniej rysuje się nam obraz starożytnej Europy, w której dominującym językiem był słowiański, a wszystkie te wspaniale starożytne kultury dziełem Słowian.
Z każdym takim odkryciem otwiera się również dla nas możliwość poznania naszej własnej niezafałszowanej przeszłości.
