Założony w latach 1713-33 przez króla Augusta II Mocnego Ogród Saski, stanowił fragment większego układu urbanistycznego, zwanego Osią Saską. W maju 1727 r. park udostępniono mieszkańcom, jako pierwszy w ówczesnej Polsce. Na początku XIX wieku część parku przebudowano w stylu krajobrazowym. W połowie XIX wieku powstał staw i wodozbiór w kształcie rotundy wg projektu Henryka Marconiego, będący kopią świątyni w Tivoli.
W latach czterdziestych XX wieku, podczas okupacji niemieckiej, przez zachodnią część parku przebito ulicę Marszałkowską. Po drugiej wojnie światowej park odtworzono, znacznie ograniczając jego powierzchnię. Aktualnie wynosi ona 15,76 ha.
Od strony wschodniej park przylega do placu marsz. Józefa Piłsudskiego. Przy nim znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza - symboliczny grobowiec poległych w walce o niepodległość. Grób-pomnik (to fragment trzech arkad po istniejącym tu kiedyś Pałacu Saskim) został odsłonięty w dniu 2 listopada 1925 r.
Od Grobu Nieznanego Żołnierza do ulicy Marszałkowskiej prowadzi szeroka aleja, z zegarem słonecznym z 1863 roku oraz XVIII-wiecznymi rzeźbami przedstawiającymi postacie mitologiczne oraz alegorie pór roku, nauk i sztuk. Na początku alei znajduje się Fontanna Wielka, zaprojektowana przez Henryka Marconiego, uruchomiona w 1855 roku. W 2007 r. zakończono jej kapitalny remont. Obecnie przepływem wody steruje komputer, a po zmroku fontanna jest podświetlana. Drzewostan parkowy stanowią okazałe drzewa, z których najstarsze osiągnęły wiek 250 lat. Wśród nich są trzy pomniki przyrody – miłorząb, kasztanowiec i topola.
