Expose 2007:
"Chciałbym także zapewnić państwa, że zaufanie do władzy odbudować można likwidując także zagrożenia korupcyjne. Doceniam determinację naszych poprzedników, przynajmniej jeśli chodzi o deklaracje, determinację w opisywaniu i w próbach zwalczania korupcji, korupcji we władzach każdego szczebla. Stwierdzam, że walka z korupcją będzie dla mojego rządu i dla tej koalicji celem nadrzędnym, będziemy z korupcją walczyć bezwzględnie i równie bezwzględnie będziemy chcieli tej korupcji przeciwdziałać." Obiecuję państwu, że nasze działania, a patrzę tu znacząco na panią minister Julię Piterę, której nasz rząd zlecił przygotowanie harmonogramu skutecznego przeciwdziałania korupcji, że inaczej niż do tej pory, w odwrotnej proporcjonalności będą decyzje i działania antykorupcyjne do ilości konferencji prasowych.
Gdzie ten harmonogram? Gdzie to przeciwdziałanie? Gdzie ustawa antykorupcyjna, o której przez 2 lata po wyborach nieustannie gadano? Gdzie przez te 6 lat była ta walka z korupcją?
Jakże trafna okazała się być ocena przeprowadzona przez ekspertkę Fundacji Republikańskiej wyrażona w artykule pt. "Walka z korupcją to miliardowy interes" opublikowanym w Rzeczpospolitej początkiem 2012 roku:
"Znamienne w tym względzie są posunięcia rządu Donalda Tuska, który w ramach walki z korupcją ogłosił utworzenie tarczy antykorupcyjnej i powołał urząd Pełnomocnika Rządu ds. Opracowania Programu Zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych. Tarcza okazała się bytem wirtualnym. Nie uchroniła przed nieprawidłowościami żadnego ze znaczących przetargów ostatnich lat, np.: w sprawie polskich stoczni czy informatyzacji policji. Nie zapobiegła również aferze hazardowej. Trudno się temu dziwić, jeżeli weźmiemy pod uwagę, iż nie została ona oparta na żadnym formalnym dokumencie, co wykazał finał procesu wytoczonego Kancelarii Premiera w trybie dostępu do informacji publicznej przez Antykorupcyjną Koalicję Organizacji Pozarządowych. Z kolei rzeczywistym celem utworzenia urzędu pełnomocnika było stworzenie przeciwwagi dla kierowanego przez Mariusza Kamińskiego CBA. Kiedy CBA przestało być zagrożeniem, urząd ten stał się swoistą atrapą, mającą stworzyć przeświadczenie, że rząd chce zapobiegać korupcji, podczas gdy w rzeczywistości brak było woli politycznej do działania w tym zakresie. Stąd niereagowanie na żenującą niekompetencję i nieskuteczność działania Julii Pitery, która zasłynęła kilkoma raportami, w tym m.in. 6-stronnicowym opracowaniem o wykorzystywaniu kart kredytowych przez urzędników poprzedniego rządu, który wykazał nieuprawniony zakup dorsza za 8,15 zł, i utajnionym przez rok raportem o CBA (jego upublicznienie miało zagrozić bezpieczeństwu państwa), który okazał się zlepkiem nic nie wnoszących informacji medialnych."
Dziś w roku 2013, kiedy z powodu zarzutów o korupcję zatrzymywani są najwyżsi urzednicy Platformy Obywatelskiej a straty Skarbu Państwa liczone są w miliardach zlotych, mało kto uwierzy w deklaracje szefa tej partii , że "świętym obowiązkiem polityka PO jest praca na rzecz ojczyzny, z poszanowaniem interesu publicznego i że w partii tej nie ma miejsca nie ma miejsca dla osób, które chcą się dorobić na polityce".
Jeśli po 6 latach gawędziarstrwa Tuska ktoś mimo wszystko chce wierzyć w te jego banaluki to oczywiście może, ale musi wiedzieć że za tymi banalukami jak cień kryje sie główna metoda dzialania Platformy, przedstawiona w tytule notki. Ona akurat nic a nic się nie zmieniła.
I nikt nie powinien liczyć, że się zmieni.
