Olbrzymia fala podwyżek cen żywności, fala podwyżek cen usług z których korzystamy – zabetonowane płace każdego z nas. Tak wygląda sytuacja w kraju, o którym zwykło się mawiać w ostatnich latach „zielona wyspa” czy idylla pracujących ludzi żyjących w dobrobycie. Zwykle bywało tak, że sprzeciw wobec takich działań lub ich całkowitego braku musiał być jakoś odzwierciedlony. Nic bardziej mylnego, nic. Sondaże oceniają działania rządu na pięć z plusem w systemie szkolnym, a wybory wygrywają gwiazdy pierwszych stron gazet – gwiazdy afer.
Skoro jest tak źle, w sklepach słychać biadolenie na ekipę rządzącą – za chleb, który znowu jest droższy. Skoro jesteśmy karmieni propagandą sukcesu, jak to każdy z nas zarabia średnią krajową. Musimy chyba coś z tym zrobić. Pytanie tylko co?
Przypuśćmy ludzie w końcu pokażą, że nie żyje im się tak pięknie jak wmawiają im to ludzie od propagandy i wyjdą na ulicę. Kogo na nich zobaczymy, tylko i wyłącznie opozycję – dlaczego ? Bo Ci drudzy zapewne zapadną się pod ziemię, ze wstydu na kogo głosowali. Rozpoczniemy nowy rozdział, nie odbudowy naszego chorego od wewnątrz kraju, lecz rozdział nowej winy. No bo kto znowu będzie winny jeżeli ludzie wyjdą na ulicę, zamanifestować swoje niezadowolenie ?
Dodać można, strajki na ulicach to nie rozwiązanie – masz kartę wyborczą, głosuj. Tylko co jeśli znowu wygra ten, kto doprowadził do takiego stanu gospodarczego ? Co jeśli pusty portfel niczego nie nauczył Polaka ?
Musimy otwarcie przyznać, komuś chyba zależy na tym żebyśmy płakali do poduszki zastanawiając się co z pracą. Jak spłacić kredyt. Za co przetrwam do dziesiątego. Za co mam kupić tak drogie leki. Dlaczego muszę czekać w kolejce do specjalisty ponad pół roku. I ostatnie, za co kupić chleb – bo tych już jest coraz więcej.
Ktoś może zna receptę na nową Polskę?
