Dzisiaj zarząd Polskiego Radia podjął decyzję o zawieszeniu w swoich obowiązkach znanego dziennikarza sportowego Tomasza Zimocha. Jest to pokłosie wywiadu, jakiego udzielił on krytykując w nim działania polskiego rządu, a w jednym ze zdań nazywając obecną sytuację "stanem wojennym", a prezesa TK Andrzeja Rzeplińskiego nazywając "bohaterem narodowym". Decyzja, a wcześniej zachowanie Zimocha było co najmniej zaskakujące, w których jednak zarówno jedna jak i druga strona pozwoliły się ponieść emocjom. Ale po kolei:
Przede wszystkim należy podkreślić, że pan Tomasz wykazał się niestety brakiem pokory w stosunku do swojego zachowania i do pracodawcy z którym związany jest już ponad 20 lat. Zawsze słynął ze swojej politycznej neutralności, nigdy nie wnosił do swoich transmisji żadnych emocji związanych z bieżącymi wydarzeniami. Teraz nie wiadomo dlaczego postanowił wcielić się w rolę komentatora politycznego co sprawia, że na na chwilę zapomnieć można o jego wielkich zasługach dla dziennikarstwa sportowego. Niemniej jednak w mojej ocenie sprawę można było załatwić spokojniej, bez niepotrzebnych emocji. Jeśli Tomasz Zimoch miał jakieś krytyczne uwagi na temat swojej pracy, sytuacji w niej panującej, to mógłby po cichu porozumieć się z Radiem, które sądzę starałoby się załatwić sytuację tak, aby dla obu stron było to jak najkorzystniejsze.
Z drugiej zaś strony niepotrzebnymi emocjami wykazało się Polskie Radio. Zawieszenie to wyglądało, jak scenariusz, który chciałaby widzieć dzisiejsza opozycja: zamykacie usta dziennikarzowi, który jest jednym z ikon mediów publicznych, łamiecie wolność słowa itp. Trochę to zachowanie niepotrzbne bowiem dziennikarz wyraził swój prywatny pogląd (w sposób niepotrzebnie emocjonalny), w gazecie, po czasie pracy. Nie powiedział tego w czasie swoich audycji. W sytuacji, kiedy obecnie rządzący mówią o łamaniu zasad dziennikarskich przez poprzednią ekipę i jej inwigilacji, takie działania są trochę jak niepotrzbna belka na plecy - utrudniąca zmianę w Polsce. Należy także podkreślić, że pozbywanie się takich postaci jak Zimoch, która przetrwałaby tyle zmian ekip rządzących krajem, a jednocześnie jest jedną z legend tego zawodu może okazać się błędem. Takich osób coraz mniej w Polskim Radiu, a zawsze swoim doświadczeniem mogą się przydać. Krótko mówiąc: liczę na to, że Tomasz Zimoch w mediach jeszcze będzie miał swoje wielkie momenty, a obecna ekipa nie będzie powielała standardów swoich poprzedników
