Słucham doniesień na temat raportu komisji powołanej do zbadania przyczyn tragedii na Broad Peak i zastanawiam się nad sensem tak sformułowanych tez. Zabawne, że za głównego winowajcę uznano młodego uczestnika wyprawy Bieleckiego, oszczędzono doświadczonego- ale i z racji choćby wieku i wspólnych górskich doświadczeń- znanego komisji Krzysztofa Wieleckiego.
Ten tylko kto był w górach wysokich- już choćby w Tatrach wie jak trudne potrafią być góry i wie też jak nieprzewidywalne mogą być czy to zmiany pogody czy to reakcje nas samych i organizmu na to co dzieje się w około. A Tatry to przecież pikuś a nawet pan pikuś w stosunku do Himalajów. Dobrze jest więc teoretyzować i oceniać zachowania ludzi w skrajnych warunkach atmosferycznych i fizycznych z perspektywy czasu z pozycji ciepłego fotela w gabinecie. Tymczasem nikt tego nie wie, jak w identycznych warunkach zachowałby się on sam- nie wie tego nawet ten który ocenia.
W skrajnych warunkach czasem niestety, jesteśmy zdani tylko na siebie. Od naszej indywidualnej decyzji zależy wiele. Kto wie, czy gdyby Adam Bielecki podjął inną decyzje to dziś nie mielibyśmy trzech ofiar tej tragedii. Kto wie czy Ci co zginęli widząc swoją kondycje nie powinni się wycofać? Kto wie czy kierownik wyprawy nie powinien wówczas inaczej zareagować?
Ja te pytania pozostawiam otwarte. Nie znam się. Raport pewnie na ten temat mówi. Pytanie na ile eksperci są wstanie odtworzyć i ocenić rzetelnie przebieg zdarzeń i indywidualne decyzje każdego z uczestników wyprawy: także decyzje jej ofiar. Bo powiem szczerze, nie podoba mi się że młody człowiek, który pewnie bardzo przeżył śmierć swoich kolegów współuczestników wyprawy, musi teraz znosić atak na jego osobę. Po co i do czego ma to służyć? Być może jego zachowanie nie było krystaliczne? Tylko czy decyzje innego uczestnika wyprawy- jej kierownika takie były?
