Postanowiliśmy jak najdokładniej prześwietlić głównych pretendentów do fotela prezydenta. Choć w Polsce wicepremierem można być bez matury a przez 5 lat naszym prezydentem był legendarny elektryk, to jednak czasy się zmieniają. Odpowiednie kwalifikacje merytoryczne i doświadczenie w pracy państwowej dają odpowiedni mandat do sprawowania funkcji głowy Państwa. Dlatego też dziś przekażemy Państwu w skrótowej formie informacje na temat merytorycznych możliwości głównych pretendentów, tak aby 20 czerwca ułatwić Państwu wybór.
1. Bronisław Komorowski
Kandydat Platformy Obywatelskiej jest z wykształcenia magistrem historii - ukończył odpowiedni wydział na Uniwersytecie Warszawskim. W polityce obecny niemal od początku III RP. Był wybierany na posła we wszystkich wyborach w wolnej Polsce. Karierę rządową rozpoczynał od funkcji pierwszego, niekomunistycznego wiceministra obrony (razem z Januszem Onyszkiewiczem). W rządzie Jerzego Buzka otrzymał teczkę ministra obrony. W Sejmie był wicemarszałkiem Sejmu, obecnie jest marszałkiem. Po tragedii Smoleńskiej pełni obowiązki prezydenta RP. Związany najpierw z Unią Demokratyczną i Unią Wolności, później kanapowymi partiami konserwatywnymi, w końcu z AWS i Platformą Obywatelską.
Często zarzuca mu się, że merytoryczne pytania zbywa anegdotami i powiedzonkami. Nie wróży też dobrze fakt, że w ostatnich wystąpieniach publicznych coraz częściej czyta z kartki. Może to świadczyć o słabym przygotowaniu merytorycznym.
2. Jarosław Kaczyński
Jarosław Kaczyński jest doktorem prawa. Złośliwi zarzucają mu, że zajmował się pisaniem swojej rozprawy w momencie, gdy większość jego kolegów była aktywnie zaangażowana w działalność opozycyjną. Podobnie jak Komorowski z polityką związany od początku wolnej Polski, najpierw jako senator OKP, później wieloktrotnie poseł.
Ukoronowaniem kariery państwowej Jarosława Kaczyńskiego była funkcja premiera, którą sprawował przez ponad rok. Złośliwi twierdzą, że nadużywał jej do realizacji celów politycznych swojej środowiska, życzliwi natomiast uważają, że próbował dokonać sanacji Państwa.
Założyciel i twórca koncepcji politycznej Porozumienia Centrum i Prawa i Sprawiedliwości.
3. Andrzej Olechowski
Kandydat obywatelski, wspierany przez Stronnictwo Demokratyczne jest doktorem ekonomii po Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecna Szkoła Główna Handlowa). W latach 80-tych reprezentował rząd polski w UNCTAD - Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju. Zdobywał niezbędne szlify jako ekonomista w Banku Światowym w Waszyngtonie. Przez dwa lata był zastępcą szefa Narodowego Banku Polskiego. Był wiceministrem w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, przez kilka miesięcy ministrem finasów, znacznie dłużej szefem resortu spraw zagranicznych.
Wykładał na kilku polskich i zagranicznych uczelniach, jest autorem szeregu prac z zakresu gospodarki i spraw zagranicznych.
W 2000 roku uzyskał niespodziewanie drugi wynik w wyborach prezydenckich, otrzymując wsparcie licznych autorytetów - m.in. Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Religii.
Bardziej urzędnik niż polityk, przez ostatnie 7 lat nieaktywny w bieżącej działalności politycznej. Mimo zdążył być liderem trzech partii - Ruchu Stu, BBWR i Platformy Obywatelskiej. Obecnie stoi na czele zespołu, który pisze program dla Stronnictwa Demokratycznego.
4. Grzegorz Napieralski
Jeden z najmłodszych i najmniej doświadczonych kandydatów na prezydenta Polski. Ten 36-letni polityk jest absolwentem politologii na Uniwersytecie Szczecińskim. Bardziej zaangażowany w pracę partyjną niż państwową. Był kolejno wiceprzewodniczącym, sekretarzem generalnym i przewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Nie pełnił żadnych funkcji rządowych ani istotnych funkcji parlamentarnych (chyba, że za taką uznamy szefowanie klubowi lewicy). W samorządzie doradzał marszałkowi województwa zachodniopomorskiego w zakresie spraw europejskim. Nie udało nam się dojść na czym dokładnie polegały jego obowiązki.
5. Janusz Korwin-Mikke
Janusz Korwin-Mikke krytycznie odnosi się do demokracji, więc w tzw. wolnej Polsce nie był desygnowany do pełnienia istotnych funkcji państwowych. Przez dwa lata był posłem UPR-u.
Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, studiował też matematykę. Jak dowodzi filozofii i myślenia analitycznego uczył się od najlepszych (m.in. prof. Klemensa Szaniawskiego). Widać to zresztą po do bólu logicznym toku rozumowania w jego felietonach.
Jak dowodziliśmy w poprzednim materiale jeden z największych poliglotów wśród kandydatów - zna lepiej lub gorzej 5 języków.
Cały czas bardziej felietonista i brydżysta niż polityk, kandyduje nie licząc na zwycięstwo, lecz bardziej na prezentację swojej wizji Polski - jakże odmiennej od innych.
6. Waldemar Pawlak
Waldemar Pawlak ukończył Politechnikę Warszawską na wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych. Próbował pisać doktorat z ekonomii, ale nie starczyło czasu.
Jako 26-latek związał się ze Zjednoczonym Stronnictwem Ludowym, wcześniej wspierał opozycyjny NZS. Dwukrotny premier (raz po tzw. "nocnej zmianie" nie udało mu się stworzyć rządu). Obecnie wicepremier i minister gospodarki. Jego poglądy ewolowały z lewicowo-agrarnych w stronę konserwatywno-liberalnych.
Zainteresowany nowinkami technicznymi i ciągle się w nich doszklalający. Strofował sekretarki za to, że nie umieją posługiwać się programami bazodanowymi, zwolennik ruchu open-source. Był gorącym orędownikiem wystawienia Łukasza Foltyna - twórcy Gadu-Gadu na pierwszym miejscu listy PSL-u. Warto przypomnieć sobie zabawne hasło wyborcze stronnictwa z tamtego okresu: "Zamiast hasła Spieprzaj dziadu, u nas twórca gadu-gadu".
7. Marek Jurek
Absolwent Historii na poznańskim Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Polityczne wychowanie odebrał w kuźni kadr konserwatywnych opozycjonistów - Ruchu Młodej Polski. Poseł czterech kadencji Sejmu. Za rządów PIS-u marszałek Sejmu.
Znany z dużej kultury politycznej i szacunku dla adwersarzy. Wierny katolicko-narodowym wartościom. I obecnie skutecznie zmarginalizowany w 2-3 proc. niszy.
Inni kandydaci który mogą się zarejestrować - Andrzej Lepper i Bogusław Ziętek, są jak na dobrych związkowcow przystało absolwentami techników.
