Nasz dobry kolega Jan wyruszył latem nie nad ciepłe morze, a w zimne raczej góry. W Alpach wspinał się dzielnie, modlił się często, dobre imię Polaków potwierdzał wszędzie tam, gdzie się pojawił. Prawdziwy zeń był za naszą granicą „Polak-katolik”. Pozostanie sekretem, ile to Janek zostawił serc kobiecych złamanych afektem do niego na swym szlaku wspinacza. Pozostanie zaś tajemnicą, czy pośród groźnych grani nie wpadł przypadkiem w pułapkę Boga; którą na niejednego śmiałka Wszechmogący tam zastawia… Czy nasz Johny Walker nie stał się nagle tam Johny Trapperem, czy stojąc w Europie, nie znalazł się na „krańcu świata” ? Mówiąc zaś o nim „Trapper”, myślimy o francuskim La Trappe (pułapka/zapadnia), miejscowości, od której pochodzi nazwa kontemplacyjnych zakonników – trapistów.
Zdjęcie poniższe poniekąd powyższe podejrzenia poświadcza, choć Janek milczy o tym jak grób, jak Pudzian, jak miecz … no dobrze - koniec tych górnolotnych porównań. Najważniejsze, że wyprawą swoją wyrył w wiecznym lodzie słowa cenione poza matrixem: piękno, cisza, tajemnica. Wyrył, i to w stylu braveheart… z prowiantem kalarepy w plecaku, bo lubi sobie przekąsić od czasu do czasu "małe Conieco” z zielonych liści, taki to eco-power ten nasz koleżka.
