pamięć jak gąbka
pochłania zdarzenia
chcielibyśmy uwolnić się od wczoraj
by zaistnieć w bogactwie teraźniejszości
lecz miniony smutek przygniata
przywoływane z zakamarków pamięci
przeżycie ponownie rani
modlę się o dar zapominania
chcę zamknąć przeszłość
w kronikach istnienia
i nie wracać
niedoceniane dobro
które istnieje w nieobecności