Poruszyła mnie lektura wstępniaka do aktualnego numeru Gościa Niedzielnego pani Wiesławy Dąbrowskiej-Macury. Bardzo cieszy mnie fakt, że Gość zajmuje się sprawami publicznymi, istotnymi z punktu widzenia chrześcijan. Mam jednak wrażenie, że Wiesława Dąbrowska-Macura źle odczytuje ten wyrok Trybunału, a tym samym niestety podcina gałąź, na której my chrześcijanie w polityce siedzimy.
Dlaczego? Polityczny europejski establishment na słowo "religia", "chrześcijaństwo" albo "Jezus Chrystus" dostaje gorączki. W Parlamencie Europejskim kaplica oznaczona jest kwiatem lotosu, żeby nikogo nie drażnić. Oczywiście, jest to absurd. W tych takich instytucjach, jak Parlament albo Europejski Trybunał Praw Człowieka, które są obecnie frontem walki aksjologicznej, pracują także chrześcijanie, którzy próbują chronić godność człowieka, a krzyż jest z nią nierozerwalnie złączony. Jednak gdyby ci chrześcijańscy posłowie albo sędziowie używali w obronie wartości chrześcijańskich argumentów właśnie chrześcijańskich, zostaliby po prostu zlinczowani. Dlatego też uciekają się do różnych wybiegów proceduralnych, albo - jak to prawdopodobnie miało miejsce w ETPCz - szukają wyjaśnień niekojarzonych z chrześcijaństwem, w tym wypadku - kulturalnych. Podobnie jest zresztą ze sprawą aborcji - najlepiej występować przeciwko niej używając argumentów lewicowych, bo inaczej działanie pro-life może prowadzić do przeciwnych skutków.
Jezus mówił, że chrześcijanie mają być łagodni jak gołębie, ale i przebiegli jak węże. Atakując tych posłów i sędziów, którzy właśnie są w sprawie obrony wiary przebiegli jak węże, moim zdaniem czyni się im - i nam wszystkim - niedźwiedzią przysługę.
