Mamy opinie, modele rzeczywistości, które uważamy za uczciwe odzwierciedlenie prawdy. Usłyszeliśmy, przeczytaliśmy, wywnioskowaliśmy z faktów i są. Dzielimy się opiniami z innymi, bronimy, jako prawdziwych, swoich racji w dyskusjach. Nie uświadamiamy sobie, że może być kilka racji równie prawidłowych, gdyż racja jest modelem wydedukowanym ze zbioru danych. Wystarczy, że weźmiemy pod uwagę inne zbiory rzetelnych faktów, a wyrobimy sobie odmienne opinie, odmienne racje.
Nasze przywiązanie, lojalność wobec własnych opinii przeszkadza nam w rozważeniu argumentów strony przeciwnej w sporze. My nie szukamy rzetelnego odzwierciedlenia prawdy tylko chcemy przeforsować swoją rację.
Lojalność wobec siebie przeszkadza rozwojowi , rozwój przecież opiera się na zmianie. Musimy ustawicznie zdradzać siebie, by się rozwijać, porzucać stare opinie, przyjmować w ich miejsce nowe. Nasza elastyczność myślenia jest genetycznie uwarunkowana. Są konserwatyści i liberałowie. Większość z nas źle znosi stan nieposiadania opinii. Na każdy temat chcemy mieć własne zdanie, w każdym sporze chcemy stanąć po jednej ze stron.
Stan nieposiadania opinii jest trudnym stanem. Jesteśmy otwarci, nie potrafimy się bronić. Ale jest to jedyny stan korzystny na drodze poszukiwania odzwierciedlenia prawdy. Celowo nie piszę "poszukiwania prawdy", bo prawdą jest to co jest, a my posiadamy tylko modele, odzwierciedlenia tego co jest, nie możemy posiadać prawdy.
Aby się rozwijać w zgodzie ze zmieniającą się teraźniejszością musimy mieć płynne opinie, chwilowe, podatne na przekształcenia. Naszym celem w dyskusji nie może być forsowanie własnych racji tylko poszukiwanie odzwierciedlenia prawdy.
Musimy porzucić siebie, by być najlepszą wersją siebie.
