Polisolokata to specyficzny rodzaj lokaty, czy raczej: produktu inwestycyjnego oferowanego przez banki we współpracy z towarzystwami ubezpieczeniowymi. Polisolokata jest bowiem właściwie bardziej ubezpieczeniem niż lokatą, a pieniądze ulokowane na niej płyną nie do banku, który firmuje polisolokatę swoim logo, lecz do towarzystwa ubezpieczeniowego. Bank jest zatem swego rodzaju pośrednikiem. Ta specyficzna lokata jest jednak oprocentowana i po upływie terminu jej trwania właściciel otrzymuje z powrotem nie tylko wpłacony kapitał własny, ale także odsetki (nazywane w tego rodzaju lokatach „świadczeniami z tytułu dożycia”).
Jeśli przeprowadzimy porównanie lokat tradycyjnych i polisolokat, dostrzeżemy, że głównymi zaletami tych drugich jest połączenie lokaty i ubezpieczenia na życie, a także fakt, że z racji specyfiki tego produktu wypracowany na polisolokacie zysk nie podlega opodatkowaniu – nie stanowi bowiem zysku kapitałowego. W porównaniu do tradycyjnych ta ubezpieczeniowa lokata może się więc wydawać bardziej korzystna. Jest jednak pewne „ale”.
Otóż, ponieważ środki na polisolokacie nie są wpłacane do banku, lecz płyną do towarzystwa ubezpieczeniowego, w odróżnieniu od tradycyjnej lokaty polisolokata nie jest gwarantowana w stu procentach. Dlaczego? Powodem jest fakt, iż pieniądze na polisolokacie są gwarantowane przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, który gwarantuje lokatę jedynie w 50 proc., a nie – jak w przypadku banków – posiadający stuprocentową gwarancję Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
