Polityka historyczna PRL-u była podczas jego istnienia zmienna, pomimo panowania oficjalnie tego samego ustroju socjalistycznego. Można wskazać tu na kilka etapów tej polityki, począwszy od czasów II wojny światowej az po 1989 rok. Jednak były jej pewne,można rzec niezmienne założenia:
1. Legitymizacja władzy najpierw PPR i jej sojuszników, a następnie PZPR.
2. Trwałość sojuszu z ZSRR (i innymi krajami socjalistycznymi).
3. Obrona nowych granic na Odrze i Nysie, niemożność powrotu do statu quo ante sprzed 1939 roku.
4. Zjednoczenie narodu przeciw niebezpieczeństwu niemieckiemu.
5. Przemiana Polski z państwa wielonarodowego w państwo w zasadzie jednonarodowe.
6. Większe odwoływanie się do mniejszej i jednonarodowej Polski piastowskiej, anizeli do Polski jagiellońskiej.
7. Utozsamienie narodu z klasami niższymi.
8. Interpretacja historii w duchu nieustannej walki klas.
9. Antyimperializm, zwłaszcza zaś antyamerykanizm.
10. Określenie okresu międzywojennego jako okresu rządów burżuwazji i ziemiaństwa, a potem faszystów.
11. Określenie wprowadzenia w Polsce socjalizmu jako początku okresu świetlanego.
12. Załuski - działacze robotniczy i socjalistyczni są par excellence ruchem narodowo-wyzwoleńczym.
W odróżnieniu od polityki historycznej PRL-u, polityka historyczna PiSu ma następujące cechy:
1. Legitymizacja własnej władzy w oparciu o lud, który został zdradzony w trakcie tzw. zmowy okrągłego Stołu zawartej przez PZPR i Solidarność, mimo ze poparła ją wtedy takze część jeszcze żyjących obecnie członków PiSu.
2.Trwałość sojuszu z USA ( i ogolnie krajami Zachodu - lecz nie wszystkimi).
3. Obrona granic na Odrze i Nysie, walka ze sprytnym elementem niemieckim na obecnych ziemiach polskich, szczególnie poniemieckich. Współpraca z krajami przedmurza rosyjskiego (Ukraina i Litwa), choć niektórzy zwolennicy PiS chcą niemal powrotu do status quo ante sprzed 1939 (ks. Isakowicz-Zaleski).
4. Zjednoczenie narodu przeciw niebezpieczeństwu niemieckiemu i rosyjskiemu.
5. Utrzymanie Polski jako państwa jednonarodowego, choć wspominanie ogromnych wielonarodowych połaci na dawnych Kresach.
6. Odwoływanie się do idei Polski jagiellońskiej i sojusz z Litwą (mimo poniewierania Polaków) i Ukrainą (mimo sojuszu współpracowników Kaczyńskiego z nacjonalistami ukraińskimi) oraz Gruzją.
7. Utozsamienie narodu z klasami niższymi, a inni to po prostu zdrajcy, chyba, ze żyli w II RP.
8. Interpretacja historii w duchu nieustannej walki narodów.
9. Imperialne i mesjanistyczne zapędy oraz proamerykanizm.
10. Określenie okresu międzywojennego jako świetlanej przeszłości, do której trzeba się cofnąć.
11. Określenie PRL-u jako "ciemnych wieków" lub jako "okresu zaborów".
12. Działacze "Solidarności" walczący przede wszystkim o lepsze warunki pracy to par excellence przede wszystkim ruch wyzwoleńczo-narodowy walczący z komuną i przywracający niepodległość.
