Oglądałem sobie jak Anglicy świętują Rememberance Day. W TV - non stop programy o ludziach, którzy zginęli w I i II WŚ. Nie o państwie, ale o indywidualnych historiach, bez podtekstu politycznego. Tu pan Smith, który wybiegł z okopu z granatem żeby uratować kolegów, tu pan Jones, który zaginął w Birmie ale odnalazł się 4 lata później gdzieś w więzieniu w Rangunie. Na ulicy spokój i wszyscy stoją ramię w ramię- niezależnie od swoich przekonań. Bo w święcie nie chodzi o to czy ktoś ma rację, czy w Smoleńsku był zamach, czy faszyści przejmują nasze ulice - a o to, że w ciągu setek lat, miliony osób zginęły po to, żebyśmy przez kolejne 364 dni mogli się kłócić. I tak samo u nas - powinniśmy na jeden dzień - tylko tyle - zapomnieć o codzienności i jak jeden mąż wspominać tych, którzy doprowadzili do tego, że żyjemy w niepodległym państwie.
Jeżeli organizuje się dwie manifestacje - bo mamy dwie grupy z inną wizją dzisiejszej Polski - nie powinno być zgody na żadną z nich. Bo w ten sposób automatycznie zamiast Święta Niepodległości mamy dwie manifestacje polityczne, co w taki szczególny dzień nie uchodzi. Albo idziemy ramię w ramię - kibol z lewakiem, Żakowski z RAZem albo nici ze święta. Bo jakie to święto, jeśli w analizach przeważa obrezucanie się błotem a prawdziwi bohaterowie - ci dzięki którym żyjemy dzisiaj w wolnej Polsce są na marginesie albo całkowicie zapomniani?
PS. W Anglii bojówki z EDL wsadzili na 24 zanim cokolwiek się stało (planowali rozróby w okolicach protestów "Occupy" a islamskich ekstremistów, którzy zapowiedzieli zakłócenie tradycyjnych 2 minut ciszy, zdelegalizowano, co skutecznie zniechęciło ich do manifestowania.
