Z okazji jakiegoś obcego nam święta, które wedle jakichś ksiąg jest świętem ludobójstwa, ktoś nam obcy zapalił kabalistyczne świeczki w Sejmie. Ale, jak w każdej skorumpowanej i zindoktrynowanej grupie, znalazł się jeden uczciwy, który mając na myśli i celu dobro tych, co go tam nasadzili, owe świeczki sproszkował aż do wygaszenia. Zrobił to profesjonalnie, bo zatwierdzoną przez służby p-poż gaśnicą.
I jak w każdej skorumpowanej i zindoktrynowanej grupie wszyscy, pomimo deklarowanych różnic światopoglądowych i politycznych, z oburzeniem zaczęli uczciwego grillować, odmawiać od czci, wiary i nałożyli na niego wielorakie kary. I pies ich wszystkich drapał. Wiadomo, że skorumpowani i zindoktrynowani, to i nie dziwota, że histerycznie odreagowują,
Ale zdarzyło się coś znacznie gorszego ludkowie moi mili. Oto bowiem jego właśni kumple w politycznej wierze też nałożyli na niego różne kary i nakazy wykluczenia. I tu dochodzimy do momentu, który mnie dotyka osobiście, bo ja sam na nich głosowałem wierząc, że według przedwyborczych zapowiedzi będą się starać wywrócić ten stolik. I oto, kiedy nadarzyła się okazja, aby się do tego stolika przystawić celem choćby próby jego wywrócenia, ci wybrani przeze mnie pod ten stolik metaforycznie wleźli i zaczęli strachliwie popiskiwać.
Można mi tłumaczyć, że jakiś tam nieważny symbol, że przesadzona reakcja tego uczciwego, że szkoda dla innych kumpli w wierze, ale nie do mnie ta gadka ludkowie. Bo dla mnie symbole mają wielką wartość. Dla mnie Godło Narodowe i Narodowe Barwy są wartością nadrzędną. Wiara ojców moich jest tak samo warta. W myśl niej odwiedzamy naszych zmarłych na cmentarzach, w myśl niej budowane są nasze rodziny i wychowywane nasze dzieci.
I teraz wstyd mi ludkowie za tych, na których oddałem mój głos. Wierzyłem, że są twardzi i bezkompromisowi, a okazali się mięczakami bez moralnych kręgosłupów. Mawiał kiedyś jeden mój dobry znajomy, że nie można być tylko trochę w ciąży. Albo się jest, albo nie. Ci, na których żem zagłosował jeśli są, to są w ciąży urojonej,
