Obojętne, czy takie hasło naprawdę pojawiło się na jednej z manifestacji Strajku Kobiet, czy też to tylko fotomontaż. Ważne jest to, że przypomina zasadę, jaką zawsze kierowały się imperia wobec tubylców w koloniach, kraje okupujące – wobec ludności podbitej, a państwa rasistowskie – wobec osób uznawanych za gorsze.
Tę zasadę przypomniała Natasza Quelvennec w referacie „Aborcja i płeć w transformacji systemowej”, wygłoszonym 18 maja na spotkaniu z socjologią historyczną. Przypomniała, że zawsze bardziej liberalnie traktowano aborcję w przypadku kobiet z terenów podporządkowanych niż tych z metropolii, ale czy to znaczy, że te pierwsze miały więcej wolności i były uprzywilejowane, a te drugie dyskryminowano?
Rzecz się miała dokładnie odwrotnie: kobiety uznawane za „lepsze” i „bardziej wartościowe” ceniono wyżej niż kobiety kolorowe albo „white trash”, czyli przedstawicielki pod-rasy, pod-klasy i marginesu społecznego.
Bardzo wyraźnie rozróżniał to wzmiankowany lub nie na plakatach feministek Hitler. Z jednej strony twierdził bowiem, że: „w obliczu dużych rodzin tubylczej ludności jest dla nas bardzo korzystne, jeśli dziewczęta i kobiety mają możliwie najwięcej aborcji” i dodawał: „osobiście zastrzelę tego idiotę, który chciałby wprowadzić w życie przepisy zabraniające aborcji na wschodnich terenach okupowanych”. Z drugiej jednak strony nazistowskie Niemcy przewidywały karę więzienia, a nawet śmierci dla Niemek czystej krwi, które dopuściły się aborcji; wyjątkiem były tu Niemki niepełnosprawne intelektualnie.
Domagając się aborcji bez ograniczeń wyemancypowane, nowoczesne i postępowe kobiety spod znaku czerwonej błyskawicy komunikują zatem coś takiego: chcemy być traktowane jak ludzie drugiej kategorii, jak niewolnice i poddane, jak przedstawicielki pod-rasy lub białe śmiecie, jak osoby niespełna rozumu.
Każdy, kto formułuje takie żądania, zdradza, że faktycznie jest z nim coś nie w porządku.
https://socjobloger.wordpress.com
