Jednym z najbardziej wpływowych źródeł rozwoju dziecka są jego rodzice.
To w domu właśnie kształtują się przekonania, wartości punkt widzenia podejście do życia
i cele dziecka. Z tego względu rodzice maja bardzo duży wpływ na sportowe doświadczenia dziecka. Bez względu na stopień ich zaangażowania ich rola może być zarówno pozytywna
i konstruktywna jak też negatywna i destrukcyjna.
Co powoduje, że rodzice tak bardzo angażują się w sport uprawiany przez ich dziecko? Jednym z elementów roli rodzica jest poprawianie tego, co robi dziecko, ta postawa, choć spowodowana dobrymi intencjami, często prowadzi do konfrontacji zamiast współpracy. Kończy się mówieniem dziecku, co i jak ma robić zamiast zachęcaniem go i dawaniem wiary, że samo znajdzie wyjście z sytuacji.
Drugim elementem jest założenie niektórych rodziców, że kompetencje ich dziecka są ich własnymi kompetencjami. Ta część rodziców chce żyć lub ponownie przeżyć swoją przygodę ze sportem poprzez własne dziecko i zakładają, że dzieci powinny robić to, co oni robili. Przygoda dziecka ze sportem może dawać rodzicom możliwość powrotu do ich doświadczeń sportowych i naprawiania popełnionych błędów i straconych szans.
Twoje dziecko jest odrębną istota, więc pozwól mu kroczyć własna drogą i popełniać błędy.
Dlatego, żeby stać się dobrym rodzicem sportowca ważnym jest odpowiedzieć sobie na kilka pytań
- Dlaczego chcesz, aby Twoje dziecko grało w piłkę?
- Po co inwestujesz czas, pieniądze i poświęcenie?
- Czym jest dla Ciebie sukces Twoje go dziecka w piłce nożnej?
- Jak definiujecie i mierzycie powodzenie jego zaangażowania w sport?
Nie jest łatwo być rodzicem sportowca. Często nie wiadomo, co najlepiej mówić i robić, kiedy to mówić i robić. Pojawia się wiele pytań i problemów. Ponieważ rodzice nie są pewni najlepszej drogi pomocy dziecku, bazują na naturalnych instynktach, co może prowadzić do nieefektywnych a czasem destrukcyjnych rozwiązań.
Pamiętaj jesteś dla dziecka najwyższym autorytetem i bez względu na wszystko to właśnie Ciebie będzie kochało najbardziej, powoduje to, że bardzo uważnie Cię obserwuje i słucha tego, co mówisz. Dlatego pamietaj, że Twoje opinie na temat trenera i innych zawodników mają ogromny na jego sposób oceniania ich i współpracy z nimi.
Jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku rozwijać się piłkarsko stwórz sojusz trenersko – rodzicielski, przecież Twoje dziecko trenuje u najlepszego trenera ponieważ to właśnie Ty go wybrałeś. Zaufaj trenerowi i okazuj to zaufanie swoja postawą pomagając mu budować autorytet. Pozostaw trenerowi swobodę dotyczącą wybory zawodników i najlepszych dla nich pozycji, na jakich maja grać. Rolą trenera jest korygowanie złych zachowań podczas meczów i treningów.
Twoje zadanie polega na docenianiu wysiłku, jakie Twoje dziecko włożyło w pracę. Dlatego nim zaczniesz krytykować za cos swoje dziecko zastanów się czy porażka nie jest częściowo z Twojej winy? Co zrobiłeś, aby podtrzymać swojego syna na duchu i dodać mu wiary w to, co robi? Czy swoim zachowaniem nie ośmieszyłeś go w oczach kolegów i innych rodziców?
Pamiętaj Twoje dziecko chce być z Ciebie dumne, jesteś dla niego ważny i zawsze ze swojej strony robi wszystko, aby jak najbardziej Cię zadowolić. Nawet jak gra to cały czas Cię obserwuje i wystarczy jeden Twój grymas na twarzy, aby straciło cała wiarę w to, co robi. Dlatego gdy towarzyszysz mu podczas treningów czy gier dbaj o to, aby pokazywać, że jesteś z niego dumny i że jego zachowania sprawiają Ci radość.
Twoje zadanie jako rodzica polega w głównej mierze na pomaganiu dziecku
w utrzymaniu ciągłej radości z grania pomimo ciężkiej i żmudnej pracy.
Siła rodzica
Rodzice są pierwotnym źródłem rozwoju celów, wartości, przekonań i postrzegania swoich dzieci. Odgrywają kluczową rolę w rozwoju motywacyjnym dziecka. Ich rola wiąże się również z tym, jak wspierają. Jeżeli rodzice mogą pielęgnować w dziecku poczucie odpowiedzialności, zwiększać jego świadomość i budować jego pewność siebie, to ich „rodzicielska siła” pozwoli im na wzmocnienie ich dziecka.
Piłka nożna może być wielką przygodą i podróżą. W podróż tą najlepiej udać się pojazdem marki CAR
- C–competence: kompetencja/umiejętność
- A–autonomy: autonomia
- R – relatedness: relacje
Umiejętność
Przy każdej nadążającej się okazji znajduj sposoby, na to, aby dziecko czuło się kompetentne, nie tylko w sporcie ale również w innych działaniach, gdyż poprawi to jego ogólna pewność siebie.
Zadawaj pytania budujące pewność siebie
- jakie mocne strony i umiejętności posiadasz, które dają Ci pewność siebie, że dobrze dzisiaj zagrasz?
- Po czym poznasz, że jesteś dobrym zawodnikiem?
- Co daje ci pewność, że potrafisz to zrobić?
- Jak sądzisz co możesz zagwarantować dzisiaj na boisku?
- Jakie inne dobre strony siebie dzisiaj poznałeś?
Pamiętaj twój syn jest jedyny w swoim rodzaju – nie porównuj go do innych zawodników. Zamiast tego pokazuj mu czego uczy się każdego dnia i jak to pływa na jego umiejętności.
Autonomia
Ludzie mają potrzebę kontrolowania swojego życia i tego co ich spotyka. Dlatego ważnym elementem jest aby rodzice zachęcali dzieci do bycia odpowiedzialnymi i niezależnymi. Unikaj wyręczania go i czynienia zależnym od Ciebie. Pozwalaj mu odczuwać konsekwencje jego wyborów. Tak postawa pomoże mu nauczyć się odpowiedzialności za własne zachowanie. Pielęgnuj wolność wyboru poprzez zadawanie pytań i uważne słuchanie ich odpowiedzi. Naucz je optymizmu i własnych strategii radzenia sobie z sytuacja trudną.
Relacje
Sport to taka część życia, w której do odniesienia sukcesu potrzebujemy innych ludzi, dlatego naucz swoje dziecko szacunku do innych poprzez swoją postawę. Podkreślaj, że piłka jest gra zespołową i tylko razem z innymi, poprzez współpracę jest wstanie odnieść sukces.
Podsumowując najważniejszymi cechami dziecięcej piłki jest:
- umiejętność zgrania się z grupą
- zmierzenie się z własnymi lekami dotyczącymi treningów i gry
- umiejętność podejmowania samodzielnych decyzji
- chęć samodoskonalenia się
Pomóż swojemu dziecku osiągnąć te cele. Pamiętaj, że możesz stać się najbardziej wpływowym człowiekiem w rozwoju młodego zawodnika. Bądź świadomy tego, jak Twoje słowa mogą wpłynąć na jego postawę.
Paulina Nowak, psycholog sportu
