Uproszczony opis
Z fizycznych obserwacji światła, wiemy, że jego barwa, po przejściu przez pryzmat, okazuje sie złożeniem nieskończonej liczby barw - od czerwieni po fiolet. Fala elektromagnetyczna, jaką jest światło jest więc złożeniem fal o różnych długościach, o różnej częstotliwości. Zakres naszego widzenia znajduje się w zakresie 380-780 nm długości tych fal. Reszta odczuwana jest przez nas jako ciepło lub ultrafale niebezpieczne dla zdrowia.
A co dzieje się z "falami" oddziaływania grawitacyjnego? Napisałem "falami", choć bardziej tu chodzi o zmienność tego pola/sił, związaną z ciagłą orbitacją Ziemi, księżyców i planet. Otóż, siła grawitacji ma też wewnetrzną strukturę. Obecnie rozważa się w fizyce kwantowej możliwość rozróżniania czarnych dziur po ich "włosach" - czyli niewielkiej, choć przez fizyków uważej za istotną, formę zapisu informacji.
Więc dlaczego nie założyć, że również grawitacja ma "włosy". Nie wynikające z subtelnych oddziaływań, ale wprost z jej właściwości. Gdy zmienna grawitacja, trafia na materię, ulega podobnie jak światło rozkładowi, ukazującemu jej strukturę wewnętrzną. Według mojej teorii rozkłada się na elementy czasu, materii i przestrzeni. Obrazem tego rozkładu są nasze słowa. Jedne - jak orzeczenia - odwołują się do czasu, inne - jak podmioty - odwołują się do materii, a jeszcze inne - do opisu przestrzeni.
Einstein połączył czas i przestrzeń w jeden wymiar i związał ten wymiar z materią. Ale dotyczy to Kosmosu, a nie zjawisk zachodzących na Ziemi. Nasza mocno pofałdowana kora mózgowa, jest w stanie rozłożyć grawitację na elementy podstawowe. Żaden mózg zwierzęcia nie ma tak złożonej budowy kory - choć są mózgi większe, jak np. mózg wieloryba.
Grawitacja, w pryzmacie naszej kory mózgowej, rozkłada się na słowa. Każdy z nas, gdy mówi porusza głową, zmieniając niejako położenie pofałdowanej kory względem świata zewnętrznego a więc również grawitacji. Jak różne słowa do nas przychodzą, moża zauważyć w każdej wypowiedzi. Co więcej, te zmiany są widoczne w aktywności elektromagnetycznej kory.
Zauważmy: nie jesteśmy w stanie odejść od struktury gramatycznej myślenia. Jest tam zawsze orzeczenie - reprezentujące czas i podmioty - reprezentujące materię. Człowiek jest "skazany" na grawitację, która w umyśle rozkłada się na słowa.
