ZAPOWIEDŹ
Cykl artykułów poświęconych fałszywym przekonaniom o przemocy domowej.
Stawiamy tezę:
powszechne przekonania o przemocy domowej, zakorzenione w wielu domach i publicznej świadomości, a powielane i "podkręcane" przez media są bardzo często wypaczone.
---
"Obraz przemocy jako zjawiska (zdarzenia), sprawcy i ofiary (jako podmiotów) został wykrzywiony, a powielony po tysiąckroć stał się bardzo groźnym stereotypem."
---
Podkreślamy, nie używamy określenia: sfałszowany, a piszemy: zafałszowany. Nie mówimy: wszystko jest źle. Twierdzimy: "te konkretne stereotypy są złem".
To bardzo duża różnica.
---
Aby mówić o stereotypach przemocowych, ich roli w życiu społecznym, konsekwencjach, przyjrzyjmy się najpierw samemu pojęciu "stereotyp" i spróbujmy znaleźć - choćby nawet odległą - analogię do innych zjawisk, wokół których takie klasyczne stereotypowe wyobrażenia narosły.
Wprowadźmy zatem stereotyp na scenę, niech porusza się w rytmie słów i zdarzeń, następnie spróbujmy poddać go ocenie i porównaniom, jak aktora dramatu.
Czy to dobra rola? Co wniosła do Twojego życia? Czy lubisz ten stereotyp?
Konieczne jest jeszcze tylko wskazanie, że nie będziemy rozpatrywać stereotypów na tle różnych kręgów kulturowych, religijnych, w innej strukturze społecznej. Rozmawiamy o faktach, tu i teraz, bez pokrętnych odniesień i poszukiwań praprzyczyn oraz bez - potrzebnych, ale nie w tym opracowaniu - analiz na przyszłość. Nasz artykuł nie traktuje bowiem ani o tzw. cywilizacji zachodniej, ani o dziedzictwie kulturowym wywiedzionym z chrześcijaństwa.
Rozmawiajmy o faktach, unikając rozrzedzenia problemu lub przeniesienia go na zupełnie inne płaszczyzny.
I jeszcze ważna końcowa uwaga: jasne jest, iż nie wszystkie stereotypy, nawet te mocno stygmatyzujące, prześmiewcze niosą ze sobą bardzo daleko idące konsekwencje. Teoretycznie, istnieją takie przekonania, które dla odbiorców /można by rzec: podmiotów lirycznych / mogą być / są nieprzyjemne. Ale na tym często się kończy. Odróżnijmy tematy kluczowe od pobocznych.
STEREOTYP
Nie sposób usiąść z dzieckiem i rozmawiać na każdy temat tłumacząc dokładnie zawiłość danego zagadnienia. Nie starczyłoby czasu jego dzieciństwa, a i zapewne nam samym - wiedzy. Nie do wyobrażenia byłoby również powiedzieć dziecku, aby samo na każdy temat wyrobiło sobie zdanie.
Stosujemy więc bardzo proste i skuteczne od wieków metody. Niektóre ważne zagadnienia staramy się tłumaczyć, wchodząc dość głęboko w tematykę, w przypadku innych zaś uciekamy się do uogólnień, schematów, kategoryzacji.
W ten sposób poznajemy świat już za młodu, a im jesteśmy starsi, tym większa w nas skłonność do upodabniania, asymilowania powszechnie utartych zbiorowych schematów. Gdy dorastamy, wraz z wiekiem przychodzą co prawda nowe umiejętności i zdolności: krytyczne myślenie, analizowanie, wyciąganie wniosków, podejmowanie decyzji. Nie każdy jednak z tych narzędzi korzysta.
Więcej na stronie:
https://www.thequathe.pl/news/12092015/falszowanie-przemocowych-obrazow-stereotypy-zapowiedz
