Wiosna. Słońca jakby przybywało. Ale wciąż go mało. Chciałoby się więcej. Więcej nagrzanego powietrza, które unosi nas jakby wyżej. Które pozwala nam wznosić się i wzlatywać. Pokonywać z dziecinną łatwością siłę grawitacji wzorem braci Montgolfier.
Np. podczas krótkiej drzemki na ławce w parku.
Niemiecki filmowiec David Sieveking przeżył podobny sen. Chciał wzbić się do nieba na wzór swojego idola, genialnego reżysera Davida Lyncha, któremu złożył w tym celu wizytę w Stanach.
Lynch ma słabość do Niemców. W swoich filmach sięga po muzykę neonazistowskiej grupy rockowej Rammstein i być może dlatego przyjął pielgrzyma z Old Germany jak syna.
Osobiście wskazał mu drogę do stanu genialności, czyli nieważkości. Jest nią transcendentalna medytacja mistrza Maharishi Mahesha Jogi, który uczył latać nie tylko Lyncha, ale także Donovana i Paula McCartneya…
Lynch poradził swojemu młodemu adeptowi, żeby skupił się na tym, co pozytywne, żeby zapomniał o stresie i w ogóle o wszystkim, co go hamuje. Wtedy wyzwoli w sobie siłę, która umożliwi mu podniebne wędrówki.
Sievekingowi jednak lot się nie udał ani razu. Mimo że ćwiczył codziennie podskakiwanie do góry w pozycji po turecku ze skrzyżowanymi nogami.
Po powrocie ze Stanów ogarnęły go inne wątpliwości. Dowiedział się z gazet, że David Lynch i sponsorowane przez niego Towarzystwo Transcendentalnej Medytacji noszą się z zamiarem wybudowania Kolumny Niepokonanych Niemiec na największym wzniesieniu Berlina Teufelsbergu, co oznacza Diabelską Górę.
Diabelska Góra nazywa się tak nieprzypadkowo. Powstała po 1945 z gruzów zwożonych z całego obszaru byłej stolicy III Rzeszy…
Kolumna Niepokonanych Niemiec (invincible Germany) nie będzie jednak unosić się nad czteromilionową metropolią. Nie zostanie wybudowana na jej najwyższym wzniesieniu. Towarzystwu Transcendentalnej Medytacji Davida Lyncha nie udało się zebrać odpowiedniej sumy pieniędzy, co stało się punktem wyjścia do debiutanckiego filmu Sievekinga „David wants to fly”.
