Serialu – nie krytykuj Żyda, bo okrzykną cię antysemitą i będzie aj waj, ciag dalszy. Niedawno Roger Waters z Pink Floyd, a teraz „antysemickiego wybryku” dopuściła się Miley Cyrus, 20-letnia amerykańska aktorka, wokalistka i autorka tekstów, znana z głównej roli w serialu Hannah Montana. Otóż ta sympatyczna dziewczyna wprost wyraziła swoje oburzenie mówiąc: „Nie może być też tak, że 70-letni Żyd, który przez cały czas nie odchodzi od biurka będzie decydował o tym, jakiej muzyki mają słuchać młodzi ludzie”.
Jak widać, wybryk godny zaangażowania żydowskich organizacji oraz nagonki, którą słychać na całym świecie. Rodzi się pytanie: czym Miley uraziła społeczność żydowską. Czy samym faktem nazwania Żyda Żydem? A może Żydzi uznali za groźne sformułowanie, że nie będzie Żyd decydował, bo wyobrażają sobie, że taka jest natura rzeczy: Żydzi kierują i decydują, a goje im służą (uczył ich tak zmarły właśnie rabbi Ovadia Yosef) i kwestionowanie tego wymaga stanowczej reakcji.
Dla mnie wypowiedź Miley nie przekracza norm swobodnej, kulturalnej wypowiedzi. Po prostu dziewczyna zwróciła uwagę na paradoks, że stary piernik chce dyktować przy jakiej muzyce mają się bawić młodzi. Wyraziła przy tym swój sprzeciw wobec tego absurdu. Jednocześnie wykazała swego rodzaju odwagę, żeby nie poddać się niepisanej zasadzie niedrażnienia wpływowej mniejszości narodowej w myśl powiedzenia: nie ruszaj g*wna, bo będzie śmierdziało!
Smród się oczywiście pojawił, ale jego źródłem nie jest Miley, tylko pewne środowiska, które chcą takimi akcjami edukować wszystkich na całym świecie – lepiej nas nie krytykować, bo będą z tego kłopoty. Nawet w polskojęzycznych mediach sprawa jest nagłośniona z określonego punktu widzenia – szabesgoje z Onetu dali jej tytuł: „Miley Cyrus obraża Żydów”. Nie sposób odmówić parszywości takiemu postępowaniu.
